شهید «اسماعیل نادری» و سکاندار قایق آقا مهدی باکری

 

 

در 20 اسفندماه 1343 در تبریز چشم به جهان گشود.
وی در حین انقلاب حضور موثر و فعالانه‌ای در راهپیمایی‌ها و تظاهرات مردمی داشت و از جوانان شجاع و دلیر انقلابی بود و در اوایل پیروزی انقلاب ضمن فعالیت در پایگاه مسجد محل 

در سال 1360 در کمیته انقلاب اسلامی مشغول به خدمت شد و  پس از مدتی با عضویت رسمی در سپاه، با حضور جدی در پادگان خاصبان پس از مدت اندکی به جبهه شتافت و در عین حال به عنوان مربی، خدمات ارزشمندی از خود به یادگار گذاشت و بعدها به یگان دریایی لشکر عاشورا پیوست.از سال 1361 الی 1363 در آموزشگاه سیدالشهداء (ع) نزسا به عنوان مربی تاکتیک انجام وظیفه کرد.

این شهید والامقام پس از آغاز جنگ تحمیلی نیز در جبهه‌های حق علیه باطل به عنوان کادر رسمی یگان دریایی لشکر همیشه پیروز 31 عاشورا حضور یافته و پس از مدتی مبارزه در کنار سردار دلاور اسلام، شهید «مهدی باکری» در تاریخ 25 اسفندماه 1363 در عملیات بدر به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

حدود بیست روز مانده به #عملیات_بدر، شبی بعد از جمع کردن سفره ی شام، متوجه اسماعیل شدم که کیسه نایلون سیاهی برداشت و از چادر خارج شد..

چند روزی بود که رفتارش عجیب و غریب شده بود، کلا کم حرف بود ولی این چند روز، خیلی کم حرف تر شده بود، تو خودش بود …..

وقتی کمی از چادر دور شد، افتادم دنبالش، تقریبا از اردوگاه دور شده بودیم؛ با فاصله ی زیادی دنبالش بودم….
کمی آنطرف تر نور کم سوئی دیده می شد، اسماعیل هم درست به طرف همان نور می‌رفت. فکرم مشغول بود!!!!
اونجا کجاست؟
کیا اونجا هستند؟
اسماعیل چه قراری با اونا داره ؟ و …..

کم کم نزدیک نور که شدیم احساس کردم چادر، خیمه ای کوچک است..
بله وقتی نزدیکتر شدیم دیدم، یه چادر هست و اسماعیل رفت تو چادر …..

آرام آرام به طوری که صدای پاهامو نشنوه نزدیک چادر شدم، بالای ورودی چادر علم کوچک سیاهی زده بودند ….
تا نزدیک شدم، دیدم هیچ کس نیست جز اسماعیل …..

ابتدا مشغول نماز شد، تنها دو رکعت، سپس زیارت عاشورا با سوز و گداز و گریه ….
بعد دیدم فلاسک کوچکی در آورد و برای خودش یه چایی ریخت و با دو عدد خرما میل کرد، سپس زیارتنامه ی حضرت فاطمه ی زهرا سلام الله علیها را زمزمه کرد و اشک ریخت، منم بیرون از چادر به حال و روز اسماعیل غبطه می‌خوردم و اشک می ریختم…

 اما عشقش، اینجا بود که بعد از زیارت نامه، چند بیت مرثیه خوانی کرد و شروع به سینه زنی کرد… فقط می‌گفت:
ننم لای لای ننم لای لای
سینسی درده گلن لای لای

نتونستم خودم نگه دارم بلند بلند گریه کردم و قدرت رفتن به محفل اسماعیل را نداشتم، احساس می‌کردم ملائک در این مجلس بی ریا شرکت کردند …..

وقتی صدای گریه مرا شنید
فرمود: کیمسن داداش؟! آنامین عزاسینا گلمیسن؟ خوش گلمیسن، منیم آنام غریبدی, بیکسدی، مظلومدی…
گفت و گفت و گریه کرد …..
رفتم داخل خیمه ی فاطمی و بر خاکش بوسه زدم و گفتم: اسماعیل فدایت شوم می‌گفتی با دوستان یه مجلس با شور و حالی برگذار می‌کردیم…

یعنی با حال تر از این مجلس!؟

 اسماعیل نادری در عملیات بدر با شهید آقا مهدی باکری آسمانی شد…

بازمانده

شهیداسماعیل نادری ساری چمن
مربی آموزش نظامی لشکر آسمانی ۳۱ عاشورا
و سکاندار قایق آقا مهدی باکری

فرازی از وصیت‌نامه شهید

مادر خدا هدیه تو را که جوانی به راهش فرستادی قبول کند. خدمت کسانی که هنوز مواضع خود را با اسلام و انقلاب اسلامی مشخص نکرده‌اند، می‌گویم که خدا شاهد است در روز قیامت آواره خواهید ماند و چون حق را قبول نکردید حتما راهتان باطل و شیطانی است، به فکر آن روز باشید.

 

jfrn.ir جبهه فرهنگی راویان نور