آشنای بادفاع مقدس فصل اول بررسی مناقشات مرزی ایران و عراق (۱)
بخش (۱)
اختلافات مرزی ایران و عراق به دوران حکومت سلسله صفوی در ایران و دولت عثمانی که عراق بخشی از خاک آن بوده است بازمیگردد سلطان محمد دوم پادشاه عثمانی در سال ۱۴۵۳ میلادی با فتح قسطنطنیه به حیات هزار ساله امپراتوری روم شرقی (بیزانس)خاتمه داد و با تأسیس امپراتوری نیرومند عثمانی در صدد کشور گشایی در آمد که ایران از جمله اهداف آن بود سلسله صفوی رانیز شاه اسماعیل صفوی در سال ۱۵۰۲ میلادی در ایران تاسیس گرد که هدف اصلی آن حفظ تمامیت ارزی ایران از خطر هجوم ترکان عثمانی بود صفویان برای مقابله با تفوق مذهبی عثمانی ها مذهب شیعه را به عنوان دین رسمی مردم ایران ترویج کردند که در حل اختلافات داخلی و تحکیم وحدت نقش بسزایی داشت تاحدی که مانع استیلای عثمانیها بر ایران شد اما مطالعه تاریخ روابط سیاسی ایران و عثمانی نشان میدهد که نبردهای خونین بین دو کشور طی ۴۰۰ سال ادامه داشته است البته نقش کشورهای اروپایی را که قصد جهانگشایی داشته اند نباید در تشدید جنگ ها بین ایران و عثمانی نادیده گرفت کشورهای اروپایی از زمانی که دولت قدرتمند صفویه در قبال عثمانی ها قد علم کرد همواره با تحریک و توطئه سعی کردند قدرت عظیم امپراتوری عثمانی را متوجه ایران کنند تا مانع توسعه فتوحات آنان در اروپا شوند جنگ های طولانی وبعضا خطرناک بین ایران و عثمانی به اروپاییان فرصتی داد تانه تنها وضعیت مطلوبی در داخل پیدا کنند بلکه به فکر جهانگشایی و توسعه تجارت و بازرگانی در دیگر قارهها باشند هر گاه نیز از ناحیه عثمانی ها احساس خطر می کردند با طرح نقشه های شوم مجدداً آتش جنگ بین ایران و عثمانی را روشن می نمودند بی دلیل نیست که» جز وسترن» میگویند امپراتوری صوفی ( صفوی) در این زمان افساری بر ترک ها زده و مانع از آن شده بود که دنیای مسیحیت بیش از این متحمل زیان شود سرزمین عراق قبل از تاسیس امپراطوری عثمانی بخشی از خاک ایران بود و خاندان آق قویونلو برای آن حکمروایی داشت که به وسیله سلطان مراد چهارم در سال ۱۶۳۸ برای همیشه از خاک ایران جدا شد از سال ۱۵۵۲ میلادی تعهد نامه معروف به «آماسیه »بین ایران و عثمانی امضا شد تا عهدنامه مرزی ۱۹۷۵ یعنی در طی ۴۲۰ سال حدود ۱۸ عهدنامه بین دو کشور به امضا رسید که این امر نشان دهنده عمق اختلافات و منازعات بین ایران وعثمانی است و در هر بار توسعهطلبی عثمانی ها اختلافات ناشی از شیعه بودن ایرانیان و سنی بودن عثمانی ها موجب نقض تعهد نامه های منعقده می شد از قرن ۱۹ به بعد دولتهای روس و انگلیس در انعقاد عهدنامه ها بین دو کشور ایران و عثمانی نقش مستقیم داشتند و در تهیه و تنظیم عهدنامه ها همیشه منافع ملت ایران را نادیده می گرفتند و با تهدید و جوسازی مواد عهدنامه را به ایران تحمیل می کردند چون تعداد عهدنامههای منعقده بین ایران و عثمانی زیاد است در این مقال به مهمترین آنها اشاره ای خواهیم داشت تا ریشه اختلافات مخصوصاً اختلافات مرزی بین دو کشور ایران و عراق کاملاً روشن شود🌷🍃 ادامه دارد