حکایت زیبا (132)
بسم الله الرحمن الرحیم
آیت الله مجتهدی می فرمود: حبیب ابن مظاهر را در خواب دیدند به او گفتند با این مقامی که داری چه آرزویی داری؟ حبیب گفت آرزو دارم زنده شوم و به مجالسی که ذکر مصیبت حضرت اباعبدالله علیه السلام را می کنند بروم بنشینم و در مصیبت اهل بیت گریه کنم. من در زمان بچگی این را ازمنبری های قدیمی شنیدم خود گریه کردن یک چیزی است ، مَنْ اَبْکی وَجَبَتْ لَه الْجَنَّة. کسی که گریه کند یا بگریاند مثل منبری ها که روضه می خوانند و مردم را می گریاند یا تباکی کند ، یعنی گریه ات نمی آید دستت را جلوی چشمت بگذار به این عمل تباکی میگویند ، بهشت بر او واجب میشود. اینقدر گریه بر امام حسین علیه السلام ثواب دارد... آیت الله خوانساری رحمت الله علیه با آن همه علمی که دارد باز هم ترس خدا را دارد ، می گوید من دست خالی هستم و فقط به یک عملم خیلی امید دارم وآن این است که هرجا که روضه بود می رفتم و می نشستم و بر مصیبت امام حسـین علیه السلام گریه می کردم
