درمکتب سلیمانی (۱۳۱)

بسم الله الرحمن الرحیم

دل نوشته‌ای برای سردار حاج قاسم سلیمانی

تو از افلاک بودی نه در خط املاک
 اهل همت بودی نه اهل صحبت   
مرد عمل بودی و نه مرد شعار
دارای مقام بودی نه تشنه  عنوان و مقام
خوشا بحالت که یار نظام بودی و نه مثل بعضی ها بار نظام
تو سرباز ایران بودی نه سربار ایران
تو به انتظار ایستاده بودی نه به انتظار نشسته
تو سوار بر تانک بودی نه سرمایه دار بانک
نمی دانم تو چندمین یار  از 313  تن هستی
 
تو یار مردم بودی  و در مشکلات همیشه حامی مردم بودی
هر جا که عازم بودی حتما آن جا لازم بودی چه در شلمچه چه در سیستان چه اهواز چه حلب چه بغداد و چه دمشق و یا اربیل یا بیروت و یا و....
 
و در آخر
در سرزمین کوفه به شهادت رسیدی
بدن مطهرت هم باز به زیارت رفت کربلا کاظمین نجف قم مشهد و آن وقت در خاک آرام خواهی  گرفت تا بر افلاک قدم بگذاری

تنها پیکری که در تشیع به شش حرم برده شد و بیش از بیست میلیون نفر مستقیم تشیعش کردند
سردار شهادتت مبارک
سردار ما را ببخش که  تو را نشناختیم والبته مهم هم نیست چون که صد البته آسمانیان تو را بهتر می شناسند
سردار ببخش که درجه ای نظامی بالاتر از سپهبد نداریم که بردوش و یا برسینه است بگذاریم .
سردار ما تا بحال فکر می کردیم که تو فتح الفتوح کردی ولی تشییع جنازه ات به ما فهماند که تو فتح القلوب کردی
دیروز  دیدیم که دوباره در اهواز سیل آمد اما این دفعه سیل جمعیت بود که با لطف خدا تبعات این سیل درخت ظلم و ستم را از ریشه برخواهد کند
به امید آن روز