برادر احمد (۴۴)
بسم الله الرحمن الرحیم
با حاج تحمد متوسلیان تا 16 تیر
گفت‌وگویی خواندنی با برادر حاج‌احمد متوسلیان
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، 14 تیرماه 1361 بود که حاج‌احمد متوسلیان به همراه سه دیپلمات ایرانی در گذرگاه برباره توسط فالانژ‌های لبنانی وابسته به رژیم صهیونیستی ربوده شدند. اکنون بیش از سی سال از این اتفاق می‌گذرد و هنوز سرنوشت حاج‌احمد و یارانش در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. چنانچه شهادت یا زنده بودن آنها هنوز مشخص نشده است و هر از گاهی اخبار متناقضی در این خصوص منتشر می‌شود. اینکه سرنوشت حاج‌احمد پیچیده بود یا برخی اهمال‌کاری‌ها آن را پیچیده کرد، موضوع گفت و گوی ما با برادر حاجی است که پیش رو دارید.
محمد متوسلیان برادر حاج‌احمد
شما برادر بزرگتر حاج‌احمد هستید. کمی از حاجی و خانواده متوسلیان بگویید.
حاجی متولد 1332 بود و من متولد 1329 هستم و سه سال از ایشان بزرگ‌ترم. ما چهار برادر و سه خواهر بودیم. اصالتاً یزدی هستیم و پدرم بعد از ازدواج به تهران نقل مکان کرده بود. از ابتدا محله مولوی کوچه حمام گلشن زندگی می‌کردیم. پدرم غلامحسن متوسلیان قناد بود. سال 1325 به تهران می‌آید و یک فرد حاجی مؤمن و از معتمدین محل بود. پدرم هیئتی داشت که حضرت آیت‌الله امام خامنه‌ای و آقای رفسنجانی هم در آن هیئت حضور داشتند. زمینه مذهبی که خانواده و پدرمان داشتند باعث شد که حاج‌احمد به نهضت حضرت امام گرایش پیدا کند. چنانچه قبل از انقلاب مدتی توسط ساواک زندانی شده بود و در خرم‌آباد چند ماه در زندان فلک‌الافلاک حبس گذراند و تحت شکنجه‌های ساواک بود. با پیروزی انقلاب و باز شدن در زندان‌ها، برادرم آزاد شد و کمیته انقلاب اسلامی که تشکیل شد در رأس کمیته محل بود و بعد هم جذب سپاه شد.
در مورد نحوه اعزام حاج‌احمد و یارانش به سوریه، همیشه این بحث مطرح است که ایشان و قوای محمد(ص) از چه طریقی به سوریه اعزام شدند؟
آن زمان حالتی پیش آمده بود که اسرائیل و گروه‌های وابسته‌اش مثل حزب فالانژها به لبنان حمله کرده بودند و قرار بر این شد که ایران به سوریه نیرو اعزام کند. حاج‌احمد و نیروهایش برای این کار انتخاب شدند و بعد از عملیات فتح خرمشهر حاجی همراه حدود هزار نفر به پادگان زبدانی سوریه رفتند. منتها مسائلی پیش آمد که امام خواستند این نیروها برگردند و شعار راه قدس از کربلا می‌گذرد را طرح کردند. در این حین مسائلی پیش آمد که باید حاجی به لبنان می‌رفت و گویا یکی از دلایل رفتن‌شان این بود که مدارکی را از سفارت لبنان خارج کنند. حاجی در این مقطع به عنوان مشاور سیاسی به لبنان رفت و به همراه سه تن از دیپلمات‌های ایرانی با بنز سفارت در لبنان و گذرگاه برباره توسط فالانژها به اسارت درآمدند. حدود چهار روز بعد بنز سفارت پیدا شد اما از سرنشینانش خبری نشد که نشد.
صرف نظر از پیگیری‌هایی که قاعدتاً باید از مجرای رسمی صورت می‌گرفت، خود شما به عنوان خانواده حاجی برای پیگیری سرنوشت‌شان اقدامی کردید؟
زمانی که آقای ولایتی وزیر خارجه بودند ما به لبنان رفتیم اما متأسفانه چیز مشخصی نبود و منابع غیر‌موثق اعلام می‌کردند که این چهار نفر در جای نامعلومی هستند. تا آنجا که اطلاع داریم پیگیری‌هایی هم از طرف وزارت خارجه صورت گرفت که نتیجه مشخصی دربرنداشت. یادم است آقای خاویر پرز دکوئیار رئیس اسبق سازمان ملل به تهران آمد و گفت ما خبر خوشی نداریم و اینها توسط اسرائیل کشته شدند و جایی مدفونند که رویش ساختمان‌سازی شده است. منتها وزارت خارجه تأکید کرد که این چهار نفر زنده هستند و اخیراً هم که آقای دهقان وزیر دفاع اعلام کردند که دیپلمات‌ها زنده هستند.
بر چه اساس می‌گویند حاج‌احمد متوسلیان زنده است؟
من نمی‌دانم باید از دهقان وزیر دفاع پرسید که حتماً منبع موثقی دارد. بعد آقای محسن رضایی گفت طبق تحقیقاتی که صورت گرفته حاجی و دیپلمات‌ها زنده هستند
به عنوان خانواده جاویدالاثر احمد متوسلیان از مسئولان نظام و جامعه بین‌الملل چه انتظاری دارید؟
الان بیش از سی سال از آن اتفاق گذشته است. می‌خواهیم ما را از بلاتکلیفی دربیاورند. اگر آقای دهقان وزیر دفاع می‌گوید ما اطمینان داریم زنده هستند، مبنای حرفش را بگوید. اگر زنده هستند الان کجا هستند و اگر شهید شدند مشخص کنند کجا دفن شدند. به هر جهت تکلیف‌شان مشخص شود و معین شود چون خانواده منتظر است به خصوص مادرم که مدتی است در بیمارستان بستری شده. ایشان مرتب خواب احمدش را می‌بیند. به هر حال مادر است و چشم‌انتظار. پدرمان که هشت سال پیش از دنیا رفت و تا آخر عمرش هم چشم‌انتظار بود. متأسفانه حرف‌هایی که زده می‌شود موثق نیست. به عنوان نمونه می‌گویند یک اسیر یونانی گفته من دیدم متوسلیان زنده است. تا حالا ایشان کجا بوده؟ من دو بار شخصاً به لبنان رفتم با آقای خرازی با هم بودیم که سیدحسن نصرالله به ما گفتند ان‌شاءالله ما پیگیر هستیم و حتی اعتقادمان این است اینها ارجحیت دارند. چون از کشور ایران برای کمک به ما و برای کمک به مردم فلسطین آمدند و آزادی‌شان برای‌مان اولویت دارد. اما خب تا الان که خبری نشده است
