❌۱۸ سال پیش،بعد از حوادث یازده سپتامبر،آمریکا و انگلیس در یک اتحاد نظامی سیاسی تمام عیار و بدون اجازه سازمان ملل به دو کشور افغانستان و عراق لشگرکشی کردند و به سبک وایکینگ ها درست مثل بازی های کامپیوتری بمب ها و تسلیحات خود را آنجا ریختند مردم را کشتند و انها را اشغال کردند!
بوش و بلر برای حمله به افغانستانِ مطلقا بدون دفاع سلاح و رسانه، چنان از تمام ظریفت رسانه ای بلوک غرب استفاده میکردند و هردو چنان ژست های قهرمانان و فاتحان را به خود می گرفتند که این را به جهانیان القا کنند، که این تیم دو نفره قادر است هرجایی را اشغال و هر ارتشی را شکست دهد!
عراق را هم ۲۱ روزه گرفتند و گفتند کشور بعدی ایران است!
🔹از آن روز تا حالا ۱۸ سال میگذرد!
و این دو در یک اتحاد دوباره، در پلن فشار حداکثری، برای کشاندن ایران پای میز مذاکره،درگیری را به فاز نظامی و نیروهای ویژه، کشاندند و با فرود کماندوهای انگلیسی به نفتکش گریس ۱ تصمیم بر عدم انتقال قطره ای از نفت ایران گرفتند!
اما!
رهبر انقلاب ایران قبلتر گفته بود،دوران بزن در رو تمام شده است!
و فرمود این کار توسط عناصر مومن نظام بدون پاسخ نخواهد ماند!
🔸به فاصله ۴۸ ساعت از کلام رهبری، دست عناصر مومن نظام از آستین نیروهای ویژه دریایی سپا ه پاسدار ان انقلاب اسلامی بیرون آمد زمانی که کوروش در خوابی عمیق بود، کماندوهای سپا ه با تمرینات عجیب شهید والامقام محمد ناظری که به بهترین کماندوهای تاریخ ایران مبدل شده بودند، در عملیاتی حیرت انگیز،بر فراز نفتکش انگلیسی که با سرعت ۱۵ گره دریایی مثل موش در حال فرار بود هلی برن کردند و جلوی چشم ناوگان نیروی دریایی سلطنتی ان را به غنیمت گرفتند و صدای پشت بیسیم فرمانده سپا هی خطاب به ناو انگلیسی ماندگار شد که با نهیبی تحقیر کنند میگفت:
(در عملیات من دخالت نکن، جان خود را به خطر نینداز)
قدرت! یعنی توانایی تحمیل اراده!
آمریکا میخواست نفتکش را بگیرد ،نفتش را مصادره کند و نگذارد به سور یه برود!
جمهوری اسلامی نفتکش خود را آزاد کرد، در دهن کجی آشکار به نظام سلطه مدتی آنها را سر کار گذاشت، نفت را دقیقا به سوریه برد!
این میان یک نفتکش انگلیسی را هم به غنیمت گرفت!
یعنی اراده خود را به غرب پر طمطراق تحمیل کرد!
دقیقا همین جمهوری اسلامی که قرار نبود چهل سالگی خود را ببیند!
تاریخ خواهد نوشت،آنها که با اتحاد یکدیگر دو کشور را اشغال کردند،از گرفتن یک نفتکش ایران عاجز ماندند.
