یاران بیت امام خمینی (ره)

دریافتدریافت

"شهید سید اسماعیل میرفندرسکی" راوی مادر شهید

 

پدرش برایش موتورسیکلت خریده بود. رفت گواهینامه بگیرد. خیلی دیر آمد. به محض آمدن موتورش را قفل کرد و پارچه ای روی آن کشید.
متعجب پرسیدم: «مگه نمیخوای ازش استفاده کنی؟!»
– نمی خوام مفت بمیرم.
خنده ام گرفت. –

دومین شهر دریایی متحرک سپاه در راه است

 

 

 به تازگی انتشار تصویری از ناو شهید مهدوی در یک داک بهسازی و نوسازی شناوری در جنوب ایران (بندرعباس) نشان می‌دهد که این ناو پشتیبانی نیز که حاصل یک تغییر کاربری حرفه‌ای کشتی فله بر و تبدیل آن به یک شناور لجستیکی نظامی است،

استرس این فیلم رو یک بار تجربه کنید

خداوند رحمت کند همه شهدای جبهه مقاومت رو

جاماندیم …
کاش مُهر شهادت پای پرونده مون بزنند !!!

jfrn.ir جبهه فرهنگی راویان نور

 

مدت زمان: 1 دقیقه 30 ثانیه

۴ خردادماه ، روز_مقاومت_و_پایداری دزفول گرامی باد

.

علت این نامگذاری ،مقاومت مردم این شهر در برابر موشک باران رژیم بعثی عراق در طول جنگ ایران و عراق بوده است. این شهر در دوران جنگ بارها مورد هجوم و موشک‌باران رژیم عراق بود تا آنجا که آن را با نام شهر موشک‌ها یاد کرده‌اند.

پیام حضرت امام خمینی (ره) به مناسبت آزادسازی و فتح خرمشهر

 در عملیات بزرگ، غرورآفرین و پیروزمندانه الی بیت المقدس :

بسم الله الرحمن الرحیم

با تشکر از تلگرافاتی که در فتح خرمشهر به این جانب شده است، سپاس بی حد بر خداوند قادر که کشور اسلامی و رزمندگان متعهد و فداکار آن را مورد عنایت و حمایت خویش قرار داد و نصر بزرگ خود را نصیب ما فرمود. این جانب با یقین به آنکه مَا النَّصْرُ إلّا مِنْ عِندِ الله از فرزندان اسلام و قوای سلحشور مسلح،

راوی : مادر شهید مدتها از شهادتش گذشته بود.

بیمار بودم. کیسه ی صفرایم مشکل پیدا کرده بود. در زدند. با حال ضعف و ناتوانی رفتم در را باز کردم. بی بی زهرا – خادم مسجد محله مان – بود. او آمپول خانم های محله را میزد.

مرا که دید، پرسید: «شما مادر جعفر خیابانی هستین؟» گفتم: «بله». – دیشب جعفر آقا اومد به خوابم و گفت بیام آمپول شما رو بزنم. گریه کردم و روسری یادگار مادرم را که خیلی برایم عزیز بود، به او هدیه کردم

“شهید جعفر خیابانی”

راوی : مادر شهید

jfrn.ir جبهه فرهنگی راویان نور

دلنوشته خرمشهر

 

 درست میان کشاکش حق و باطل و در گذران ثانیه ها با نابرابری، همان لحظاتی که رمقی در جان های نیمه جان مردان خدا باقی نمانده بود انگار دستی از غیب به یاریشان آمد و مرحمی بر زخم هایشان شد.