دلنوشته خرمشهر

 

 درست میان کشاکش حق و باطل و در گذران ثانیه ها با نابرابری، همان لحظاتی که رمقی در جان های نیمه جان مردان خدا باقی نمانده بود انگار دستی از غیب به یاریشان آمد و مرحمی بر زخم هایشان شد.

 آری خدا جواب تلاش هایشان را داد و به یکبار خستگی از جانشان رخت بر بست، خرمشهر آزاد شد! عشق جوشید و خرمشهر راکد و خموش و خسته نشد،نخل هایش اگرچه خون خورد.ریشه هایش اما به غم بسته نشد و هرگز از امید دست نکشید.

سالها از آن روزها گذشته اما هنوز هم نام خرمشهر که می آید چیزی جز ایستادگی در ذهن نمی گنجد و یاد دلیر مردان آن در قلب تمامی ایرانیان زنده است .

jfrn.ir جبهه فرهنگی راویان نور