ازما محرم را مگیر کفران نعمت کرده ایم
از ما *مُحَرَّم* را مَگیر. ما ترک طاعت کرده‌ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ ما جُرم بی حد کرده ایم، بر نفس خود بد کرده ایم، آری جسارت کرده‌ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ ای وجه رَبَّ العٰالَمیِن، دلتنگی ما را ببین، خود را ملامت کرده‌ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ ای صاحب فلک نجات، سرچشمه آب حیات، دل را به نامت کرده ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ حال و هوای شهر ما، دیگر هوای روضه نیست، آری جنایت کرده‌ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ عبدو غُلامت می شویم، سرمست نامت می شویم، هر صبح سلامت کرده‌ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ ای فخر شاهان جهان، جاروکشی در صحن تان، میل زیارت کرده ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ ای باعث بود و نبود ، بی مهرتان ما را چه سود؟ عرض ارادت کرده‌ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ آقا در این شهر شلوغ، دور از فضای روضه ها، احساس غربت کرده ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ در پای این بزم عزا، با دوستان با صفا، عُمری رفاقت کردیم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ بی روضه ها افسرده ایم، چون لاله ای پژمُرده ایم، میل ضیافت کرده‌ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ عالَم همه دشمن ولی، آقا کنار نامتان، احساس عِزَّت کرده‌ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ وقتی *مُحَرَّم* می رسد، بر جان ما غم می رسد، عادت به هیئت کرده‌ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ ای شاه بانوی دمشق، بی رونق است بازار عشق، ما استعانت کرده‌ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ با کاروان کربلا ، از کوفه تا شام بلا، شرح اسارت کرده‌ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ از کوچه ها بازارها، با آن همه آزار ها. غَم را روایت کرده ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ از سنگها ، دشنام ها ، از شعله ها ، از بامها ، ذکر مصیبت کرده‌ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر/ آقا به جان مادرت، ما را مرانی از درت، هر چند غفلت کرده‌ایم، از ما *مُحَرَّم* را مگیر # ما بدونه محرمت ... میمیریم حسین جان 🚩😔
