امام خمینی (ره)خورشید انقلاب (۵۱)

 

‎ بسم الله الرحمن الرحیم

سیره امام

آیت الله صادق احسان بخش

 در روزگاری که در حوزه علمیه خیلی ها به فکر چاپ کردن رسالۀ‏‎ ‎‏عملیه، زیاد شدن سهم امام و زیاد کردن شهریه بودند تا افراد بیشتری را‏‎ ‎‏جذب کنند، معمولاً معلمین و مدرسین و مراجع یا آنهایی که در خط‏‎ ‎‏مرجعیت بودند و می خواستند به طرف مرجعیت بروند سعی می کردند که‏‎ ‎‏یک تقسیمیه (شهریه) بدهند، اما امام با آن روح بزرگ در این فکر بود که‏‎ ‎‏سرمایۀ علمی طلاب افزایش یابد. من که 8 سال، پیش ایشان درس خواندم‏‎ ‎‏ولی 8 قران از ایشان ندیدم نه من بلکه شاید شاگردان خاص ایشان هم ندیدند.‏

‏‏     زندگی خود ایشان هم چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن همواره مقتصدانه‏‎ ‎‏بوده است. مثلاً امکان دارد بنده موقع گرفتن وضو خیلی به این فکر نباشم که‏‎ ‎‏شیر آب را ببندم، ولی اگر امام می خواستند دارویی بخورند و یک لیوان آب‏‎ ‎‏به ایشان می دادند، نصف آن مورد استفاده قرار می گرفت، کسی حق نداشت‏‎ ‎‏نصف دیگر را دور بریزد، باید از آن استفاده می کردند، این خط مشی علامت‏‎ ‎‏یک تمرینی است که از اول نوجوانی داشتند.