امام خمینی (ره)خورشید انقلاب (۷۳)

بسم الله الرحمن الرحیم

سیره امام

‏‏95ـ‏‏ اوایلی که امام به نجف آمده بودند، هر غذایی خودشان می خوردند، از‏‎ ‎‏همان غذا هم به افرادی که در بیرونی بودند از جمله آقای حاج شیخ عبدالعلی‏‎ ‎‏قرهی می دادند. مشهدی حسین نقل می کرد که ماه رمضانی بود، چند نفری هم‏‎ ‎‏در بیرونی بودند و مقدار غذا هم مانند گذشته هیچ فرق نکرده بود. روزی‏‎ ‎‏آقای حاج شیخ عبدالعلی به من گفتند: این همه آدم که در بیرونی هستند و‏‎ ‎‏افطار و سحری هم می خواهند بخورند، این مقدار که شما گوشت تهیه‏‎ ‎‏می کنید خیلی کم است مقداری بیشتر بگیرید (مثلاً اگر یک کیلو می گرفته‏‎ ‎‏است، نیم کیلو اضافه کند). من هم بنا به توصیۀ ایشان، آن روز بیشتر گوشت‏‎ ‎‏گرفتم. مطابق معمول هرشب خدمت امام رسیدم و صورتحساب را ارائه‏‎ ‎‏دادم. آن شب، امام با تعجب پرسیدند: چطور شد که گوشت بیشتر از گذشته‏‎ ‎‏گرفتی؟ گفتم: آقای شیخ عبدالعلی دستور دادند. امام با اینکه احترام زیادی‏‎ ‎‏برای وی قائل بودند ولی فرمودند: همان مقدار که همیشه می گرفتی، بگیر.‏‎ ‎‏آقای حاج شیخ عبدالعلی اگر می خواهند غذایشان را جدا کنند!‏

‏‏96ـ‏‏ یکی از بزرگان نجف می گفت: این وجوهی که دست امام می رسید و بین‏‎ ‎‏اشخاص مختلف تقسیم می نمود، لم یسبقه سابق ولم یلحقه لاحق. تا به حال‏‎ ‎‏نجف مثل امام را به خود ندیده است، زیرا سایر مراجع، امتیازاتی برای‏دیگران قائل بودند که گاهی این امتیازات جنبۀ مادی و تبلیغاتی داشت، ولی‏‎ ‎‏اصلاً این معنی درنظر امام نبود. آن شهریۀ کلانی که امام می داد -که دیگران را‏‎ ‎‏هم وادار می کرد شهریه ها را زیاد کنند- به تمام افراد یکنواخت پرداخت‏‎ ‎‏می شد. هیچ تمیزی بین طلبه ها قائل نبود. این تقسیم امام انسان را به یاد‏‎ ‎‏حضرت امیرالمؤمنین(ع) می اندازد آنگاه که بیت المال را بالسویه بین‏‎ ‎‏مسلمانان تقسیم می نمود.‏