امام خمینی (ره)خورشید انقلاب (۹۴)درموردپذیرش قطعنامه ۵۹۸

بسم الله الرحمن الرحیم

امام خمینی ره در مورد پذیرش قطعنامه پانصد و نود و هشت:
قبول این مسأله برای من از زهر کشنده تر است ولی راضی به رضای خدایم و برای رضایت او این جرعه را نوشیدم ، در شرایط کنونی آنچه موجب این امر شد، تکلیف الهی ام بود. شما می دانید که من با شما پیمان بسته بودم که تا آخرین قطره خون و آخرین نفس بجنگم، اما تصمیم امروز فقط برای تشخیص مصلحت بود و تنها به امید رحمت و رضای او از هر آنچه گفتم گذشته و اگر آبرویی داشتم با خدا معامله کرده ام». ...خوشا به حال جانبازان و اسرا و مفقودین و خانواده های معظم شهدا! و بدا به حال من که هنوز مانده ام و جام زهرآلود قبول قطعنامه را سر کشیده ام، و در برابر عظمت و فداکاری این ملت بزرگ احساس شرمساری می کنم و بدا به حال آنانی که در این قافله نبودند! بدا به حال آنهایی که از کنار این معرکه بزرگ جنگ و شهادت و امتحان عظیم الهی تا به حال ساکت و بی تفاوت و یا انتقادکننده و پرخاشگر گذشتند"
.
نقش ظریف در قطعنامه ۵۹۸:
.
یکی از اعضای تیم ایران در مذاکرات قطعنامه 598 محمد جواد ظریف بود. ظریف از که روزهای اول انقلاب به خاطر تسلط به زبان انگلیسی نماینده ایران در سازمان ملل شد. در تیم مذاکره کننده نیز تنها فرد مسلط به زبان بود و در نوشتن بندهای که خواسته ایران بود نقش زیادی داشت.
در آن مقطع، آمریکایی‌ها پیش‌نویس قطعنامه دومی را آماده کردند تیم مذاکره‌کننده ایران تصمیم گرفت موضع خود را درباره قطعنامه به این مضمون اعلام کند که پذیرش طرح اجرایی دبیرکل، مثل پذیرش قطعنامه است. «طرح اجرایی دبیر کل» در واقع همان آغاز به‌کار کمیته تعیین متجاوز همزمان با آتش‌بس بود که ایران براساس آن به خواسته‌های خود می‌رسید. نگارش نامه‌ای به این مضمون به‌عهده محمد جواد ظریف بود. ظریف ساعت‌ها به‌دنبال کلمه‌ای می‌گردد که در عین حال که مفهوم «پذیرش» را داشته باشد، اما معنی حقوقی پذیرش قطعنامه 598 را نداشته باشد نهایتا تانتامونت (tantamount) در معنای (به مثابه) به ذهن او می‌رسد.

فردای آن روز اعضای سازمان ملل با انتشار این نامه با وضعیت غیرقابل پیش‌بینی روبه‌رو می‌شوند و آمریکایی‌ها اعلام می‌کنند این نامه کار نمایندگی تهران در سازمان ملل است و موضع تهران نیست. این نامه در اسناد وزارت خارجه به تانتامونت لتر مشهور است.