امام زمان عج (141)

 

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا بقیه الله

‌‌معرفت مهدوی

منظور از غیبت امام زمان این نیست که حضرت جایی مخفی شده باشد.

غایب بودن امام،یعنی او فوق هستی مادی است؛مثل ملائکه که در غیب هستند و در مقامی بالاتر از عالم ماده جای دارند.

امام در نقطه ای قرار دارند ما را حمایت و هدایت و دفع شر میکنند منوط بر اینکه ما از لطف ایشان بهره مند شویم اگر ما با چشمی که قادر به دیدن هستیم او را نمیبینیم نیست بلکه تشخیصش نمیدهیم

مقام غیبی امام زمان به خاطر واسطه ی فیض بودن ایشان است و هستی در قبضه ی مقام غیبی ایشان است.

غیبت امام عین حضور اوست.او برای دیدگان تنگ ما ظاهر نیست و گرنه او برای هستی ظاهر است و حاضر…

مثل حضرت یوسف برای برادرانش.هم ظاهر بود و هم غایب.برادرشان را نمیشناختن و حق را تشخیص نمیدادند دنبال یاری گرفتن از او بودن به محتاج بودن و یوسف پیامبر هم کم نگذاشت ولی انها نفهیدند
آنان با او خرید و فروش می کردند و او هم آنان را می دید و می شناخت،ولی آن ها او را نمی شناختند!
علت و مشکل هم از طرف خودشان بود!

حضرت مهدی در شهر و روستای ما زندگی می کنند،در بازارهایمان رفت و آمد می کند و بر سر سفره هایمان می نشیند.

او همه جا هست.در مساجد،منابر و عزاداری های علما هست.

اگر در مکه نباشد،حج احدی قبول نخواهد بود.

او همیشه هست و غایب بودنش به معنای حاضر نبودن او نیست.

امام صادق (علیه السلام)
می فرمایند:”به درستی که برای صاحب این امر،شباهت هایی به یوسف است.”

برادران یوسف علیه السلام،او را نشناختند؛نه آن وقت که او را به عزیز مصر فروختند و نه بعدها که با او خرید و فروش کردند؛منتها آن موقع او را در جانش نشناختند و این جا در جسمش.

چه بسیار کسانی هستند که حضرت مهدی را خواهند دید ولی چون حقیقت وجودی او را ادراک نکرده اند؛اگر چه نسبت به او علم صوری و ظاهری دارند اما او را نخواهند شناخت…

 

jfrn.ir جبهه فرهنگی راویان نور