امام زمان (عج)(۴۸)
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا بقیه الله
«وَ عَافِنِی مِمَّا امْتَحَنْتَ بِهِ خَلْقَک»
«خدایا! نسبت به چیزی که خلقت را با آن آزمودی، مرا در عافیت قرار ده»
زمان غیبت و ظاهر نبودن حضرت، امتحانی است که خلق به آن مبتلا میشوند.
بندگی کردن با امام غایب ارزشمندتر است با بندگی با امام حاضر
گروهی خواهان امام غایب هستند چراکه نمیتوانند امام حاضر را بندگی کنند
مردم در دوران غیبت، همچون فرزندانی هستند که پدرشان در سفر است، برخی از فرزندان در غیبت پدر هر خلافی که میخواهند انجام میدهند، و دستهای دیگر مراقبند تا عملکرد اشتباهی نداشته باشند تا هنگامی که پدر میآید بتوانند در مقابل او سرافراز و سربلند باشند.
سلام بر پیامبر صلیاللهعلیهوآله به چه معناست؟
در روایتی[بحارالانوار،ج ۵۲ ، ص ۳۸۰] داوود رقی میگوید: از امام صادق علیهالسلام پرسیدم معنی سلام کردن بر پیامبر صلیاللهعلیهوآله چیست؟
حضرت فرمودند: «خدای سبحان وقتی نبی خود و دخترش و پسرانش و جمیع ائمه و شیعیانشان را خلق کرد از آنها تعهد گرفت که برای دینشان مقاومت کنند و یکدیگر را وادار به مقاومت نمایند و از شریعت جدا نشوند و پرهیز کنند از این که خلاف این تعهدات عمل نمایند
«بعد از این تعهد، به آنها وعده داد که زمین مبارک و حرم امنش را تسلیمشان کند، آنها را از دشمن در امان نگه دارد، وعده داده که زمین را به گونهای قرار دهد که تسلیم پیامبر صلیاللهعلیهوآله و ال پیامبر علیهمالسلام و شیعیان پیامبر باشد، و هیچ عیب، نقص، خصومت و عداوتی در زمین نباشد، و آن چه که آنها دوست دارند برایشان حاضر کند و پیامبر صلیاللهعلیهوآله از همه ائمه و شیعیانشان این میثاق را گرفت.»
«با هر سلامی که به پیامبر صلیاللهعلیهوآله میدهیم این میثاق را یاد آور میشویم، روزی را یاد میکنیم که قرار است در زمین امنیت کامل حاکم شود. در هر سلام به پیامبر صلیاللهعلیهوآله با خداوند تجدید بیعت میکنیم که خداوند در فرا رسیدن روز موعود تعجیل فرماید»
«لَینْ قَلْبِی لِوَلِی أَمْرِکَ» خدایا! یاریم کن توجه داشته باشم با هر سلام به محضر پیامبر عجلاللهتعالیفرجه روزی را یاد آور شوم که در عالم هیچ خصومت، نزاع و درگیری وجود ندارد.
در آن روزگار کسی برای جلب منافع شخصیاش تلاش نمیکند که حسّ منفعت طلبی موجب درگیر شدنش با دیگران شود، همه دغدغه دین را دارند، در پی راحتی دیگران هستند و مسرورند که کل عالم را عدل فرا گرفته است.
اگر سنگدل باشیم و آن روز را فراموش کنیم، نسبت به منافع گستردهای که قرار است همه عالم از آن بهرهمند شوند بیتوجه میشویم، و به دنبال منافع خود هستیم.
مراقب باشیم:
به تاریکیها عادت نکنیم، نور را طلب نماییم، و از خدای سبحان درخواست کنیم از عدم انتظار در امان بمانیم، به ظلم عادت نکنیم و خواهان عدل و عدالت باشیم، به آشفتگی تن ندهیم و در انتظار سامان به سر ببریم.