امام زمان (عج) (۵۴)آقاجانم ماه ربیع برشمامبارک
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا بقیه الله
اقا جانم ماه ربیع برشما مبارک
و ساسَهِ العِباد
امام سیاستمدار و برنامه ریز هست.سیاست یعنی برنامه سیاسی یعنی با برنامه سیاست مدار یعنی کسی که با برنامه عمل میکند میداند چکار میکند
ساسه یعنی حافظ و امانتدار
چنانچه در روایت می فرماید: "سوسو ایمانکم بالصدقه اعتقادات خود را با صدقه حفظ کنید."
لذا برای سلامتی امام که تمام عشق ماست باید برایش صدقه در نظر بگیریم مرتب برایشان صدقه رد کنیم
اگر زندگی ما توسط امام برنامه ریزی نمی شود حتما کوتاهی از عبودیت ماست.
بهتر بگویم اگر زندگی بدون برنامه است در حقیقت ما از برنامه تدوین شده توسط امام خارج شدیم و از برنامه امام خود را محروم کرده ایم
عبد حقیقی به حول و قوه ی حق و به اذن حق کاملترین معارف و طاعات را دارد
اگر غیر از این است یعنی از بندگی خدا بیرون هستیم جهل ما نشان از محرومیت ماست سفره پر برکت پهن است بی توفیقی من جهل مرا رقم میزند
امام ، سیاستگزاری تمام برنامه های ظاهری و باطنی،مادی و معنوی، جسمی و روحی ما را به عهده دارند.
تنها مشکل تابعیت ما از این برنامه است
هرگاه عبد فراری شود و از مولی به سوی دنیا فرار کند، مولی برنامه ریزی او را نمی پذیرد.عبد فراری تابع برنامه نیست جون تابع نیست فراری میشود
مولای ما !
آقای ما !
شما با زیارت ال یس کامله زیارت جامعه را به یاد ما می آورید.
اگر شما برنامه ریز و آرامش بخش هستید، اضطرابهای زندگی، به دلیل فراری بودن ماست.
کار شما که تعطیل نمی شود.
رکوع یعنی عبد فراری که در مقابل مولای خود گردن را صاف کرده و می گوید من مستحق هستم که گردنم را بزنید
به مادرت زهرا(س) قسم می دهیم حال که خود شما این عناوین را به ما یاد دادید،ریش و قیچی دست شماست ، تنظیم امور عبد فراری را به عهده بگیرید.
اقا جانم فراری بودن من گناه من است گناه بار مرا سنگین میکند مانع از حرکت من میشود و من از تکلیفم دور میشوم دعایم کن تا سبک شوم تا شیرینی لطف شما را دوباره بچشم
مدارس شاگرد فراری را نمی پذیرد اما به امام می گوییم اگر شما ما را قبول نکنید به کجا و چه کسی پناهنده شویم؟
البته میدانم شما دست مرا رها نکردید این من هستم که مرتب گریزانم میدانم برای من غصه میخوری میدانم گناه سنگ دلم کرده پس با ناله میخواهم از سنگ دلیم از فراری بودنم شکایت کنم تا بلکه رام شود تابع شما شود
با برنامه ریزی شما کسی کم نمی آورد ، عاجز نمی شود، مضطرب نمی گردد، نگران نخواهد شد.
ما دیر آمدیم ، قبولمان می کنید؟
ما بازیگوشیم ، قبولمان می کنید؟
