امام زمان (عج) (۹۴)

بسم الله الرحمن الرحیم

معرفت مهدوی

تذکری سودمند برای منتظران ظهور

یکی از نقاط ضعف عمده که در میان گویندگان، نویسندگان، پژوهشگران و روشن فکران مسلمان وجود دارد، پرداختن به حاشیه و غفلت از متن ظهور است.

گاه تمام توان و علم و دانش خود را معطوف به مطالب فرعی و کم اهمیت تر کرده ایم؛ ولی از شخص ولی الله ، انتظارات آن حضرت و درخواست فرج غافل مانده ایم.

 درست است که گفتن و شنیدن و خواندن و نوشتن راجع به مسائلی چون علائم آخر الزمان جذاب و شیرین است؛ ولی ما به شناخت آن حضرت و متعاقبا دعا برای تعجیل فرج موظفیم و شناخت نشانه های ظهور از اهمیت کمتری برخوردار است.

حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام) در عالم خواب یا مکاشفه به مرحوم آیة الله میرزا محمدباقر فقیه ایمانی فرمودند:"در منبرها به مردم بگویید و به آنان دستور دهید توبه کنند و در باره ی تعجیل ظهور (حضرت) حجت ارواحنافداه دعا کنید. دعا برای آمدن آن حضرت مانند نماز میّت نیست که واجب کفایی باشد و با انجام دادن عده ای، از دیگران ساقط شود؛ بلکه مانند نمازهای پنجگانه است. بر هر مرد و زن بالغ واجب است برای ظهور امام زمان غایب دعا کند."

اگر تا امروز آن گونه که باید به وظیفه عمل نکرده ایم و از دعا برای فرج منتقم آل محمد(علیهم السلام) غافل مانده ایم، برای جبران دیر نشده است. بیایید با خداوند مهربان عهدی ببیندیم و خالصانه به درگاه حضرتش عرضه بداریم:"بار پروردگارا! اگر از اول عمر من تا هم اکنون، در پرونده ی من عملی هست که مورد رضایت توست،(اعم از حج مقبول، زیارت امامان علیه السلام و امام زادگان، قرائت قرآن، نماز جماعت، صدقه، احسان به خلق، صله ی رحم، ذکر، عزاداری، ادعیه و سایر اعمال مستحبی و ...) همین لحظه از پرونده ی عمل من بردار و برای تعجیل در فرج منجی عالم منظور فرما و از امروز هم ثواب هر عمل خیر مرا که رضایت تو در آن است برای تعجیل فرج مقرر دار. خداوندا. حتی برای لحظه ای مرا از یاد مولایم غافل مگردان."

 کاری کنیم؛ ورنه خجالت برآورد                         روزی که رخت جان به جهان دگر کشیم