امام زمان (۶۹)
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا بقیه الله
و وارث انبیائه و خلفائه
امام زمان عج وارث انبیاء و جانشینان او هستند
وارث انبیاء یعنی امام زمان(عجل الله فرجه) وارث کشتی نوح و عدالت داوود و ملک سلیمانی و حسن یوسف و عصای موسی و احیای عیسی و.... صاحب ذوالفقارو همه معجزاتی که حضرات معصومین داشتند، است و قدرت بر تمام آن امور را دارد.
امام زمان محل تجلی قدرت خدا و یاداور انبیا و ائمه هستند
در واقع چون قدرت داوود نبی را دارد می تواند بدون شاهد و بینه حکم به حق کند و این امر هشدار و انذاری برای همه ما است که تا چه میزان تسلیم احکام امام هستیم و چه میزان شاکی و معترض خواهیم بود؟؟
ایشان قدرت موسی کلیم الله ع را در ید بیضا و عصای موسوی را دارد
حضرت ولی عصر همیشه وارث انبیاء اند چه در زمان غیبت و چه در زمان ظهور (در زمان ظهور این وراثت جلوه گر تر می شود)
مثلا در زمان غیبت عصایی بر دل ما می زند و ما را از فتنه های فرعونیان عبور می دهد و به سوی خودش سوق داده و راغب می کند.
حکومت امام بر سطح جهان گسترش دارد عالم هستی تابع اوست
ما بلغناه من دهرنا و صاحب الرجعه لوعد ربنا التی فیها دوله الحق و فرجنا و نصرالله لنا و عزنا
در تمام روزگار تو وارث انبیاء و خلفایی و تویی صاحب رجعت برای وعده پروردگار ما که در آن دولت حق و شادمانی ما و یاری رساندن خدا به ما و عزت ما می باشد.
تمام حضرات معصومین رجعت می کنند.امام زمان علیه السلام هم حکومتی تشکیل می دهند و به شهادت می رسند سپس امام حسین علیه السلام ٣٥٠ سال حکومت می کنند و پس از آن امیرالمومنین علیه السلام حکومت تشکیل می دهند و.....سپس حضرت ولیعصر رجعت خواهند داشت و حکومت مطلقه و امنیت کامل جهانی را برقرار می کنند و آن زمان است که زمین همه گنجینه هایش را عرضه می کند و آسمان تمام برکاتش را نازل می نماید.
مومنین خود را وقف امام زمان کردند و میکنند و منتظر فراخون امام هستند
در زمان رجعت امام زمان(عجل الله فرجه) مومنین هم بر می گردند و عزت مومنین در آن فرج نهایی ظاهر می گردد و ما انتظار آن زمان را می کشیم نه اینکه تنها منتظر ظهور باشیم بلکه منتظر رجعت حضرت ولی عصر نیز هستیم.
یعنی حاکمیت مطلقه حتی در زمان امام حسین و امیرالمومنین.... علیهم السلام هم نیست.حاکمیت مطلقه و عَلَم و پرچم منصوب در کل عالم، بعد از رجعت امام زمان است.
حال ما به آن پرچم سلام می دهیم در واقع این پرچم هم اکنون هم برافراشته است اما کسی زیر آن قرار نمی گیرد، کسی آن را نمی خواهد، کسی حاضر نیست زیر عَلَم منصوب سرباز امام بشود.کسی حاضر نیست دید مادی خود را تغییر دهد و سر به بالا بگیرد و همت متعالی داشته باشد و پرچم را ببیند.
ما باید از آن پرچمدار بخواهیم که در غرقگاه حریمش اجازه حضور دهد.
بسیاری از آفات و گرفتاریها در شبانه روز از زندگی ما دفع می شود چه سنگباران اعتقادی چه آسیبهای دشمن که همه آن را مدیون آن پرچم و علم منصوب هستیم.
أترانا ما نحفّ بک؟ آیا روزی می آید که ما دور پرچم تو حلقه بزنیم و دورت بگردیم و مولای پرچمداری چون شما نگاهی به ما بکنید
