بانامل بخوانیم

قال مولانا صاحب العصر و الزمان عجل الله تعالی فرجه : "بی یدفع الله البلاء عن اهلی و شیعتی" "همانا خدا به واسطه من بلا را از اهل و شیعه من دور میکند". همه ما این روزها درگیر بلاییم. گاهی بلای خود ویروس

، گاهی بلای ترس از آن. آرامش جسمی گروهی و آرامش روانی همه ما به هم خورده است. دغدغه های‌مان تا سطح کمبود_ماسک و ژل و .. فروکش کرده. این نوشته هرگز در پی نفی اهمیت بهداشت یا عمل به توصیه های پزشکی نیست ، اما یادمان باشد « با توکل زانوی اشتر ببند » را. نه رهایش کن ، نه توکل را فراموش کن. دوا را طبیب می‌دهد و شفا را خدا. اگر روزی با زیارت عاشورا بلای وبا از سامرا ریشه کن شد ، چون عقیده به اعجاز آن کلام قدسی وجود داشت. اگر امروز من از توسلم اثر نمی بینم چون برای تفنن و آزمون است.. یادمان باشد ، دلسوز ما کسی است که غصه دار همیشگی ماست : انا غیر مهملین لمراعاتکم و یادمان بیاید که حضرتش به مرد بحرینی فرمود اگر همان لحظه مرا صدا می زدید ، دستگیری می کردم. میان این همه توجه به ماسک و ژل و شستشو _ که صد البته لازم است_ از توجه پر از اضطرار به حضرتش غافل نباشیم _ که هزار البته واجب است_ نمیدانم دیگر باید چه رخ بدهد تا متوجه شویم : الهی عظم البلاء و برح الخفاء و انکشف الغطاء و ضاقت الارض و منعت السماء را.. شاید هم تا همین جایش بلدیم و ادامه اش را در یاد نمی آوریم که : انت المستعان و الیک المشتکی و علیک المعول فی الشده و الرخا.. کاش بیاییم و بخوانیم ، با تضرع هم بخوانیم که خدای بنده نواز است و امام مهربان‌تر از مادر.. . در کنار عمل به همه احتیاطات عقلانی و توصیه های پزشکی ، خواندن دعای الهی عظم البلاء را در دستور کار خود قرار بدهیم.. مگر بلا چه معنای دیگری دارد؟! . همه را به این دعای شریف دعوت کنیم.. باور کنیم اثر دارد..