برادر احمد (۴۲)
بسم الله الرحمن الرحیم
سردار احمد متوسلیان ؟
مرحله دوم عملیات مذکور روز چهارشنبه ۴ فروردین ۱۳۶۱ با رمز «یاحسین (ع)» آغاز شد و در پایان این‌مرحله، ارتفاعات استراتژیک و تنگه رقابیه آزاد شد. هدف مرحله سوم این‌عملیات هم آزادسازی سایت‌ها و ارتفاعات ابوصلیبی خات مشهور به ارتفاعات رادار بود. متوسلیان درباره مقطع دوم عملیات فتح گفته است «به ما گفتند شما باید روی محور امامزاده عباس عمل کنید؛ هرچند که می‌دانیم این‌منطقه جز اهداف محول‌شده به جبهه شما (قرارگاه نصر) نیست.» در نتیجه دستور صادره، نیروهای جبهه نصر ناچار می‌شوند از آن‌جاکه در جاده اندیمشک به دهلران، برای تیپ ۴۱ ثارالله و بچه‌های کرمان (نیروهای شهید سلیمانی) مشکل درست شده بود، برای مقابله با پاتک عراقی‌ها چندگردان از تیپ ۲۷ مأمور کرده و به سمت عراقی‌هایی بفرستند که داشتند به نیروهای سلیمانی فشار می‌آوردند. این حکم به فرماندهان گردان‌های حبیب، سلمان و بلال حبشی ابلاغ شد. اما در آن‌برهه، اجرای این‌حکم میسر نمی‌شود چون فرمانده گردان بلال در حادثه مینی‌بوس شهید شده، گردان حبیب ناچار بوده در خطوط پدافندی خود باقی بماند و گردان سلمان هم باید در منطقه علی‌گره‌زد باقی می‌مانده است. در نتیجه گردان‌های انصار، حمزه سیدالشهدا، ابوذر، مالک اشتر و مسلم بن عقیل به این مأموریت فرستاده شدند.
در مرحله دوم عملیات فتح المبین، منطقه امامزاده عباس بین ایرانی‌ها و عراقی‌ها دست به دست شد اما در نهایت نیروهای ایرانی این‌منطقه را فتح کردند. در همین‌گیرودار، متوسلیان بی‌اعتنا به آتش شدید دشمن در خط مقدم درگیری تردد کرده و گاهی با کلاشینکف یا آرپی‌جی به‌سمت عراقی‌ها اجرای آتش می‌کرده است. یکی از خاطرات مهم آن‌برهه مربوط به حسین همدانی است که محمود شهبازی به او می‌گوید: تانک‌ها دارند به سمت شما می‌آیند! آماده باشید! همدانی در خاطره خود گفته است: «برادر عیوضی پرسید: معلوم هست چندتا هستند؟! شهبازی گفت: آن‌قدر که برای هر ده‌تای‌شان، یک‌گلوله آرپی‌جی داریم.» در همان‌موقع عراقی‌ها چند اسیر ایرانی را پشت تانک‌ها بسته و روی زمین می‌کشیدند تا روحیه ایرانی‌ها را تضعیف کنند
