بصیرت (149) میتوانیم اما چرا
بسم الله الرحمن الرحیم
میگویند دنیای بدی شده است
انسان ها به خودشان هم رحم نمی‌کنند
خدا از میانمان رفته است…
چرا تقصیر را به گردن زمین و زمان می‌اندازید؟
مقصر خودمان هستیم که دستی دستی این دنیا را به کام هم جهنم کرده ایم…
میتوانستیم خوب باشیم و دریغ کردیم!
میتوانستیم به جای اخم و شیشه ی ماشین را بالا کشیدن از آن دختربچه ی گل فروش ، گل نرگسی بگیریم…
میتوانستیم آن پسربچه ی بادکنک فروش را به بستنی قیفی ای دعوت کنیم…
میتوانستیم در گوشه خیابان برای ثانیه ای حال خوب هم بخوانیم و ساز بنوازیم…
میتوانستیم بی‌بهانه برای همدیگر هدیه بگیریم…
میتوانستیم کنار پیرزن تنهای خانه‌ی‌سالمندان بنشینیم و چند دقیقه ای گوش به درد و دلهایش بسپاریم…
میتوانستیم…
میتوانستیم…
میتوانستیم…
لااقل میتوانستیم بهم لبخند بزنیم…
و به دلهای ناآرام هم حال خوبی هدیه کنیم …
به جان همین لبخندهایتان قسم که همه ی اینها می‌ارزد به یک لبخند…
بیایید دست به کار شویم…
باور کنید با همین لبخندها…
دنیا گلستان میشود
jfrn.ir جبهه فرهنگی راویان نور
