بصیرت (70)حکمتی از امام صادق

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

شوری_آب_چشم

ابن ابى لیلى میگوید: به همراه نعمان کوفى ، محضر مبارک حضرت صادق علیه السلام رفتیم. حضرت فرمودند: آیا میشناسى کلمه‌اى را که اوّلش کفر وآخرش ایمان باشد؟ گفتم خیر. امام پرسید: آیا نسبت به شورى آب چشم وتلخى مایع چسبناک گوش ورطوبت حلقوم وبینی و بى‌مزّه بودن آب‌دهان شناختى دارى؟ عرض کردم خیر آقا. حضرت صادق علیه السلام فرمودند: خداوند متعال چشم انسان را از پیه و چربى آفریده است و چنان چه آن مایع شور مزّه در آن نبود پیه ها زود فاسد میشد. و همچنین اگر چیزى در چشم برود به وسیله شورى آب چشم نابود مى شود و آسیبى به چشم نمى رسد و خداوند در گوش ، تلخى قرار داده تا آن که مانع از ورود حشرات و به مغز سر انسان باشد ، و اگر داخل گوش شوند میمیرند. و بى مزّه بودن آب دهان ، موجب فهمیدن مزّه اشیاء خواهد بود؛ و در بینی رطوبت روان قرار داد به خاطر این که هیچ دردی و آفتی در سر پیدا نمی شود مگر آن که این رطوبت آن را خارج می کند ، و اگر این رطوبت نمی‌بود، مغز سفت و سخت می شد و کرم می گذارد. و امّا آن کلمه که اوّلش کفر و آخر آن ایمان می باشد: جمله‌ی لا إله إلاّ اللّه است ، که اوّل آن لا اله یعنى ؛ هیچ خدائى وخالقى وجود ندارد و آخرش الاّ اللّه است ، یعنى؛ مگر خداى یکتا و بى همتا. منابع: بحارالا نوار: جلد۲، صفحه ۲۹۵، حدیث ۱۴، به نقل از علل الشّرایع. چهل داستان و چهل حدیث از امام جعفر صادق علیه السلام