دزفول قهرمان

 *علت توجه و کینه دشمن نسبت به دزفول چه بود؟* *جمله‌ای از صدام نقل می‌شود که گفته بود دزفول را فراموش نکنید. او به فرماندهان ارتش بعث سفارش کرده بود کاری کنند تا مردم این شهر، خانه و زندگی‌شان را رها کرده و شهر را ترک کنند. شاید برای ریشه‌یابی این همه توجه صدام به شهر دزفول باید به روزهای ابتدایی جنگ و نبرد در شرق کرخه اشاره کرد که اهالی دزفول در کنار تیپ دوم زرهی این شهر مانع دستیابی دشمن به پل نادری و عبور از آن برای دست‌اندازی به شهرهایی چون شوش، اندیمشک و از همه مهمتر دزفول شدند. اما پیش از آن، باید توجه داشت که مردم دزفول در حمایت از انقلاب و سپس جنگ تحمیلی نقش بی‌بدیلی داشتند و نماز جمعه‌های باشکوه این شهر با حضور رزمندگان اسلام و حمایت مردم آن دیار از جبهه‌ها، ‌خاطراتی فراموش نشدنی را رقم زد که باعث می‌شد دزفول در دوران دفاع مقدس به عنوان «شهر مقاومت» شناخته شود.* *اما در کنار ایستادگی دزفولی‌ها در برابر دشمن که این شهر را چون خاری در چشم صدام قرار داده بود، موقعیت سوق‌الجیشی شهر در صحنه نبرد نیز از جمله عوامل مهمی است که سبب توجه دشمن به آن می‌شد. کسانی که از نقشه سیاسی استان خوزستان اطلاع دارند به خوبی می‌دانند که دزفول در شمال این استان، گلوگاه خوزستان به شمار می‌رود و در صورت تصرف این شهر، راه‌های منتهی به خوزستان بسته می‌شد و دشمن می‌توانست ادعا کند که تمام استان نفت‌خیز کشورمان را در اختیار گرفته است. سرلشکر حسن‌الدوری به عنوان یکی از فرماندهان ارتش بعث در این خصوص گفته بود: کلید فتح تهران در دزفول است؛ کرانه‌های دزفول تا مسجد سلیمان و خرم‌آباد می‌باشد؛ دزفول گلوگاه خوزستان و گذرگاه جبهه‌ها و محل تقویت روحیه رزمندگان بود.* *بنابراین خلق و خوی مردم مذهبی و انقلابی این شهر و حمایت‌شان از رزمندگان، در کنار موقعیت سوق‌الجیشی دزفول باعث شده بود تا دشمن تمام سعی خود را برای تخلیه شهر از مردمانش انجام دهد تا مگر در خلأ وجود مقاومت مردمی،* *تصرف دزفول سهل و آسان شود. لذا از همان روزهای اولیه جنگ، ‌در حالی که قوای عمدتاً زرهی دشمن در پشت کرخه متوقف شدند، ارتش بعث سعی کرد تا با بمباران هوایی و موشکی، دزفولی‌ها را فراری دهد.*