دست نوشته های داود ( ۶۸)

بسم الرحمن الرحیم

301- یک نویسنده میگوید :کتابهایی که میخوانم درسهایی هستند که برای نوشتن به کارم می آید همیشه سعی می کنم پیش از خواب چیزی بخوانم که لذت ببرم و آرامش پیدا کنم حتی چیزی یا مطلبی شگفت انگیز می خوانم این شوق در شما به وجود می‌آید که چیزی بنویسید خواندن در آدمی رشد به وجود می آورد و رشد حرکت است و رسیدن به یک منظره جدید خاطره جدید و ثبت آن

 ۳۰۲ -راه گم نمیشود اگر جلودار تو باشی چون به امام معصوم اعتماد کردی و خود را پیرو او دانستی و تحت فرمان او شدی راه را گم نخواهید کرد کسانی که به بیراهه رفتن و نهایت طعمه گرگ شدن آنها به امام باطل اعتماد کردند امام بر ؛ ما را به خدای متعال متصل می کند در انتخاب امام دقت کنیم امامی که ما را می کشاند اما م نیست امامی که ما را رشد می‌دهد امام است

 ۳۰۳ شما شبیه کسانی خواهید شد که بیشتر اوقات تان را با آنها می گذرانید پس با افرادی معاشرت کنید که ذهنی ثروتمند دارند کوته فکران آدمی را به کند راه رفتن وادار می کنند کسی که از نعمت بزرگ الهی در بهره‌مندی از تفکر و تعقل فعال است در حقیقت ثروت بزرگی را فعال کرده کسی که زحمت تفکر و تعقل را نمی‌پذیرد درحقیقت او تنبل و بی توجه به آتیه خود است

 ۳۰۴ مردم ممکن است کلمات شما را بشنود اما آنچه احساس می‌کنند نگرش ها و طرز برخورد شماست صدای ما رفتار ما خاطرات ما در ذهن مردم وسایل ارتباط ما در ذهن مخاطب است اگر مخاطبی پیام شما را رد می کند باید دید خطا در گفتن است در بد گفتن است آنچه گفتنی با آن عمل کردی و.... یا نه

 ۳۰۵ هرگز انسان قوی و موفقی ندیدم که گذشت های آسان و راحتی داشته باشد طلا در معادن است نه در کویر و بیابان

 درخت قبلاً نهال بوده و قبل از آن جوانه و قبل از آن ذره ای در دل خاک که به سهولت به دست آید دیری نپاید و آنچه ماندگار است به دست آوردنش آسان نیست