دست نوشته های داود ( ۷۰)

بسم الرحمن الرحیم

311- بصیر کسی است که بشنود گوش خود را بر صداها نبندد وقتی شنید بیاندیشد هر شنیده ای را نمی شود به صرفه شنیدن رد یا قبول کرد باید اندیشید آدم‌ها خود را آزاد در گفتن می دانند غافل از تاثیرات آن ولی کسی که بصیر است نه ترس از شنیدن دارد و نه ترس از گفتن کلام عاقلانه او میشنود ولی مهر تایید را به دو شرط واگذار می‌کند این کلام عاقلانه است یا غیر معقول این کلام صحت دارد یا دروغ ارزش توجه دارد ارزش ترویج دارد ارزش تایید دارد و یا خیر

 ۳۱۲ اگر شیاطین بر قلبهای آدمیان مسلط نمیشدند آنها می‌توانستند باطن جهان هستی را بنگرند پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه و آله

حق تعالی انسان را به عنوان جانشین خود بر روی زمین خلق کرده و فرصت رسیدن به توانمندی را با آنها اعطا کرده ولی شرط آن این است که از حاکمیت شیطان جلوگیری کند آدمی اگر عقل را حاکم کرد در حقیقت پل ارتباطی بین خود و خدا را فعال کرده است

 ۳۱۳ هر که از هوای نفس پیروی کند او را کور و کر میکند و ذلیل و گمراه می‌کند امام علی علیه السلام

 هوای نفس که همان خواسته مادی و به دور از دور اندیشی است در هوای نفس نه تنها آدمی به جلب رضایت شیطان مبتلا می‌شود بلکه تابع اجرای فرمان های شیطان نیز می شود شیطان در مسیر مستقر کردن خود به دوش آدمی به وسیله هوای نفس با دستانی خود آدمی را کور می کند و کر میکند و مانع از رسیدن صدای حق به گوش او می شود

 ۳۱۴ کور کسی نیست که چشمش نابینا باشد بلکه کسی است که بصیرت نداشته باشد پیامبر عزیز اسلام صلی الله علیه و آله ای و سلم

 تمام جریانات و وقایع محیط ما یک ظاهری دارد و یک باطنی و برای تمام امور حکمتی وجود دارد کشف این حکمت ها و رسیدن به باطن آن نیاز به بصیرت می باشد و دیدن ظاهر او با چشم سر ممکن است چشم سر قدرت رشد و تکامل ندارد ولی چشم دل با رشد و تکامل توانمند می شود

 ۳۱۵ انسان به حکم فطرت علاقه به ترقی و تعالی و کمال و پیشرفت دارد و چون تعالی وابسته به حرکت است در نتیجه هر کس بخواهد در مسیر رشد قرار گیرد باید راه خوب را خوب بشناسد تا بتواند به رهسپاری خود اطمینان یابد وباید به اندازه‌ای پشتکار داشته باشد که موانع او را از حرکت منصرف نکند