رفیق خوشبخت ما (55) فقر و غنا
يكشنبه, ۲۱ شهریور ۱۴۰۰، ۰۹:۵۸ ب.ظ
بــرای شــهــادت ثانیه شماری مــی کــرد. خــود را فقیر دعــای همه می دانست. از فــرزنــدان شهدا تا آهــوان بیابان التماس می کرد شهادت را، التماس می کرد به فرزندان شهدا که برای شهادتش دعا کنند.
در این مرحله، انسان به مقام تجلی ذاتی حق دست یافته و تنها «هستی مطلق» و «وجود ناب» را شهود می کند و به فنای مطلق می رسد. در این مرحله وحدت تام الهی در فنای تام سالک به او روی می آورد.
jfrn.ir جبهه فرهنگی راویان نور
۰۰/۰۶/۲۱