زیبایی سخن (۱۴)
بسم الله الرحمن الرحیم
کسی که عفاف دارد یعنی عفیف قدرت بر گناه دارد اما مرتکب آن نمیشود، زیرا عفاف حالتی درونی ونفسانی است که غرایز را تعدیل وتحت کنترل خود در می آورد،. عفاف یکی از محصولات حاکمیت عقل است عاقل نسبت به حجاب و غفاف توجه خاص دارد او حجاب را به عنوان یکی از مهم ترین ابعادعفت در به کنترل دراوردن وتعدیل غریزه ی خودنمایی وجلوه گری میداند.
او میداند عواقب بی حیایی فساد اور است جایی که فساد عادی شود بین مردم نهادینه میشود و این حاکمیت شیطان است که به بی بند و باری و متلاشی شدن نهاد مقدس خانواده و نهایت به پوچی کشاندن افراد جامعه و شکستن حدود میشود
درحقیقت حجاب بروز وظهور عفاف است که نماد_تفکر_و_اندیشه_دینی است.
بسیار زیبا و جامع حضرت درحکمت 449 راهکاری را ارائه میدهند که همان حفظ کرامت است که انسان را از زشتی و گناه که جز خواری چیزی نیست مصون
میدارد امام علی علیه السلام میفرمایند:
«کسی که خود را گرامی دارد، هوا و هوس را خوار شمارد.»
یعنی از خودنمایی دور میشود خود عرضه نمیکند تا خریدار داشته باشد بلکه با ارزشمند شدنش مفید شده خریدارش محتاج اوست
انسان اگر کرامت نفسانی خود را حفظ کند هرگز مغلوب هوی وهوس نمیشود که عفتش از بین برود و نتواند غرایزش را کنترل کند ودر نتیجه پرده حجاب را کنار زند
تربیت_علوی به ما می آموزد که چگونه از گوهر وجودی خود محافظت کنیم وحاضر نشویم با گناه آن را بر باد دهیم
باز هم جان خود را با کلام وحیانی امام زنده میکنیم که خطاب به فرزند
شان فرمودند:
«هوای نفس را با بی اعتنایی به حرام بمیران،جان را با یقین نیرومند کن،و با نور حکمت روشنایی بخش»
آنچه خداوند برای انسان خواسته عزت و ارزشمندی است،پس با بی حجابی عفاف وپاکدامنی خود را خدشه دار نکنیم چوب حراج بر گوهر ارزشمند وجودی خود نزنیم
