سیره اخلاقی رسول مهربانی

«سیره اخلاقی رسول مهربانی»

🔸۲۵ اصل اخلاقی در زندگی حضرت محمد-صلی الله علیه وآله-: ۱: هر که را می‌دید مبادرت به سلام می‌کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت.  ۲: با مردم چنان معاشرت می‌کرد که هر کس گمان می‌کرد عزیز‌ترین فرد نزد آن حضرت است.  ۳: هرگاه با کسی هم صحبت می‌شد به سخنان او خوب گوش فرا می داد. ۴:هرگز با کسی جدل و منازعه نمی‌کرد. 

۵: هرگز کسی را حقیر نمی‌شمرد.  ۶: در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمی‌داد و از آن نهی می‌کرد.  ۷: هرکه عذر می‌آورد عذر او را قبول می‌کرد.  ۸: اگر از کسی خطایی صادر می‌گشت آن را نقل نمی‌کرد.  ۹: چون سخن ناصواب از کسی می‌شنید. نمی‌فرمود: «چرا فلانی چنین گفت» بلکه می‌فرمود «بعضی مردم را چه می‌شود که چنین می‌گویند؟».  ۱۰: بر جسارت دیگران صبر می‌نمود و بدی را به نیکی جزا می داد. ۱۱: با نیکی به شروران دل آنان را به دست می‌آورد و مجذوب خود می‌کرد.  ۱۲:از دشمنان خود در هنگام مریضی با ‌‌‌نهایت احترام عیادت می‌کرد. ۱۳: با فقرا زیاد نشست و برخاست می‌کرد و با آنان هم غذا می‌شد.  ۱۴: از بیماران عیادت می‌کرد؛ اگرچه دور افتاده‌ترین نقطهٔ مدینه بود.  ۱۵: احدی از محضر او نا‌امید نبود و می‌فرمود: برسانید به من حاجت کسی را که نمی‌تواند حاجتش را به من برساند.  ۱۶:بیش از همه صلهٔ رحم به جا می‌آورد.  ۱۷: هرگز کسی از اطرافیان و بستگان خود را نفرین نمی‌کرد. ۱۸: هدیه را قبول می‌کرد؛ هرچند به اندازهٔ یک جرعه شیر بود.  ۱۹: هرگز جواب رد به درخواست کسی نداد، مگر آنکه برای معصیت باشد.  ۲۰: سراغ اصحاب خود را می‌گرفت و همواره جویای حال آنان می‌شد.  ۲۱:همواره متبسم بود و در عین حال خوف زیادی از خدا داشت. ۲۲:اگر در حال نماز بود و کسی پیش او می‌آمد نمازش را کوتاه می‌کرد.  ۲۳:اگر در حال نماز بود و کودکی گریه می‌کرد نمازش را کوتاه می‌کرد.  ۲۴: وفادار‌ترین مردم به عهد و پیمان بود.  ۲۵:درباره کسانی که به او ظلم می کردند طلب هدایت می کرد.