شهید حسین همدانی (۴)

بسم الله الرحمن الرحیم

عشق حسین ورزش کشتی بود حوالی سال ۱۳۴۱ که ۱۲ ساله خود برای تماشای مسابقات کشتی آزاد به سالن‌های ورزشی همدان می‌رفت ابتدا فقط به تماشای رقابت‌ها علاقه داشت اما سه سال بعد تصمیم گرفت به صورت عملی و پیگیر وارد عرصه این ورزش پهلوانی شود در آن سال ها جهان پهلوان تختی چشم و چراغ جوانان ورزشکار و ورزش دوست ایرانی بود بیشتر به کشتی گرایش داشت مردم تختی را خیلی دوست داشتند هم به علت آقا منشی و روحیه پهلوانی و مردمی بودنش هم  برای این که میدانستند ایشان با شاه و دستگاه سلطنت مخالف است حسین هم به تبع آن حال و هوا و شرایط مثل دیگر نوجوانان هم سن و سال خودش مرید آقای تختی بود یک روز که حسین برای رفتن به سرکار از کنار دکه روزنامه فروشی میگذشته تیتر درشت روزنامه ها او را میخکوب می‌کند نوشته بودند تختی خودکشی کرد حسین این خبر را باور نکرد همانطور که دیگر مردم شهر این خبر را باور نکردند مگر می‌شد آدمی با سلامت عقیده و ایمان و صلابت جهان پهلوان خودکشی کند مصیبت فقدان تختی برای حسین سنگین بود از بس در ماتم تختی گریه می‌کرد که چشم هایش مثل دو کاسه خون شد در همان روزها کتاب جیبی مردم پسندی منتشر شد به نام اشک قهرمان نویسنده این کتاب مفسر پیش  کسوت ورزشی آقای عطاالله بهمنش بود موضوع کتاب مظلوم نوازی ها جوانمردی ها و رنجها  و پهلوانی های آقای تختی بود حسین کتاب را بارها و بارها خواند می‌توانم بگویم مطالعه همین کتاب سیره زندگی او را مشخص کرد و آن را به سمت ورزش پهلوانی و در نهایت مخالفت با دستگاه ستمگر سلطنت سوق داد از آن به بعد حسین به کشتی رو آورد ابتدا دوستش محسن قادری او را تعلیم داد و روی تشک فرستاد بعد وقتی در تهران مستقر شد عضو باشگاه دخانیات تهران شد و در رشته آزاد وزن ۵۷ کیلو کشتی می‌گرفت سال ۴۹ برخوردهای نظامی پراکنده‌ای بین ارتش ایران و عراق بر سر گذرگاه آبی اروندرود به وجود آمد و مسئولان وقت ورزش کشور هم به تبع دستگاه حاکمه وارد گود تبلیغات شدند و برای رو کم کنی بعثی‌ها که به اروند می‌گفتند شدت العرب یک رشته مسابقات کشتی برگزار کردند به نام کاپ اروند محل برگزاری مسابقات سالن کشتی شهدای هفتم تیر فعلی در خیابان شهید فیاض بخش تهران بود حسین هم از طرف باشگاه دخانیات در آن رقابت‌ها شرکت کرد چند نفر از کسانی که بعدها جزو بزرگان کشتی کشور شدند و ان روزها جوانان گمنام و ناخواسته‌ای بودند در همین مسابقات درخشیدند یکی از آنها آقای ابراهیم جوادی کشتی‌گیر خروس وزن مطرح ایران و جهان بود البته حسین در همان مراحل اول از گردونه رقابت‌ها حذف شد حسین با اینکه واقعاً عاشق کشتی بود به دلیل شرایط نامناسبی که داشت نمی‌توانست کاملاً بر ورزش مورد علاقه‌اش تمرکز کند و به آن بپردازد چون هم تامین معاش خانواده را به عهده داشت و هم شب ها درس می خواند در حقیقت حسین مجالی برای ورزش کردن نداشت