عبور_از_سیم_خاردار_نفس #قسمت109

 

 

موقع خوردن غذا مامان هنوز هم فکرش مشغول بود.
اسرا لقمه‌ای از گوشت کوبیده اش را در دهان گذاشت و گفت:
ــ دست پختت خیلی شبیهه مامان داره میشه ها.
لبخندی زدم و گفتم:
ــ نوش جان.
ــ مامان نظر شما چیه؟
مامان نگاهم کرد و سرش را به نشانه‌ی تایید تکان داد و گفت:
ــ دست پختت همیشه خوشمزه بوده.
دوباره پرسیدم:
ــ حالا چیا خریدید؟
مامان نگاهی به اسرا انداخت که معنیش را نفهمیدم و گفت:
ــ لباس و یه سری خرت و پرت دیگه.
به اسرا نگاه کردم و گفتم:
ــ رو نمی کنی چی خریدیا.
اسرا سرش و با ناز تکونی داد و گفت:
ــ شما که اصلا وقت نداری که بیای ببینی.
اخم ساختگی کردم و گفتم:
ــ وا من بیام؟ تو باید خریداتو بزاری تو طبق و بیاری بگی خواهرم لطفا افتخار بدید بیایید ببینید من چه خریده ام.
خنده‌ی صدا داری کرد و تو همون حال گفت:
ــ دیگه داری از چند سال بزرگتر بودنت سو استفاده می کنیا، حالا نمیشه تو طبق نزارم و ساده بریزم به پات؟

بالاخره مامان هم از افکارش بیرون آمد و لبخند زد.
بعد از شام دوباره خودم همه چیز را جمع کردم و شروع به شستن ظرفها کردم.
اسرا چیزهایی را که خریده بودند آورد گذاشت توی سالن و از همونجا گفت:
ــ سرورم شما چرا؟ اجازه می دادید من می شستم. آخه دیروز هم شما زحمت کشیدید.
گردنی براش دراز کردم و گفتم:
ــ همون که متوجه شدی برایم کافیست، از فردا از این خبرها نیست.
بعد از شستن ظرف ها رفتم تا خرید ها را ببینم.
اسرا یک مانتو فیروزه ای خوشگل با روسری ستش خریده بود و کیف و کفش مشگی.
و یک بلوز و شلوار خانگی قرمز و سفید با دمپایی رو فرشی کرم رنگ…
با لبخند گفتم:
ــ خیلی قشنگن اسرا، مبارکت باشه. واقعا خوش سلیقه ایی.

#به_لیلا_فتحی_پور

#ادامه_دارد…

jfrn.ir جبهه فرهنگی راویان نور