#عبور_از_سیم_خاردار_نفس #قسمت83

 

﷽
#عبور_از_سیم_خاردار_نفس

#قسمت83

کلاس های بعدی‌ام با آرش نبود، بعد از دانشگاه فوری تاکسی گرفتم تا یک وقت آرش را نبینم.
با آقای معصومی با هم رسیدیم، اوهم از سرکارش می آمد، به کارقبلی‌اش برگشته بود.
وارد خانه که شدیم زهرا خانم با دیدن ما لبخندی زد و بچه را به من سپرد و رفت.
ریحانه را به اتاقش بردم. بعد از سر کردن چادر رنگی‌ام، کلی اسباب بازی ریختم
جلوی ریحانه تا بازی کند، خودم هم با او همراهی می کردم ولی فکرم پیشش نبود، مدام فکر آرش بودم، کاش میشد که بشود.
چقدر دل کندن سخت است.
بعد از یک ساعت سرگرم کردن ریحانه بهانه جوییش شروع شد.
به آشپزخانه رفتم تا غذایی برای ریحانه آماده کنم. چند ظرف کثیف در سینک بود. گاز هم باید تمیز می شد.
بعد از این که غذای ریحانه را دادم، آشپز خانه را مرتب کردم. ظرف ها را می‌شستم که با صدای آقای معصومی که قربون صدقه‌ی دحترش می رفت برگشتم. نگاههامان در هم تلاقی شد.
ریحانه را روی صندلی میز ناهار خوری نشاند و گفت:
ــ امروز من و ریحانه براتون برنامه داریم.
ــ چه برنامه ایی؟
ــ شما حاضر شید بریم، خودتون متوجه می شید.
– آخه کجا؟ من نباید بدونم؟
ــ چون امروز آخرین روزیه که اینجایید، می خوام بهتون خوش بگذره. بزارید به حساب تشکر.الانم اونا رو نشورید، بیشتر از این شرمنده ام نکنید.قراربود فقط مواظب ریحانه باشید. ولی شما همه ی کارها رو بی توقع انجام می دید…

#به‌قلم‌لیلافتحی‌پور

#ادامه‌دارد…

♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️

jfrn.ir جبهه فرهنگی راویان نور