هدیه های شعبانیه (۸)
🍃🌸🍃🌸✍استاد حاج داوداحمدپور
بسم الله الرحمن الرحیم روزی شاگردی به استاد خویش گفت:استاد می خواهم یکی از مهمترین خصایص بد انسان ها را به من بیاموزی؟ استاد گفت: واقعا می خواهی آن را فرا بگیری؟ شاگرد گفت:بله با کمال میل. استاد گفت:پس آماده شو با هم به جایی برویم. شاگرد قبول کرد. استاد شاگرد جوانش را به پارکی که در آّن کودکان مشغول بازی بودند،برد. استاد گفت:.... خوب به مکالمات بین کودکان گوش کن. مکالمات بین کودکان به این صورت بود: -الان نوبت من است که فرار کنم و تو باید دنبال من بدوی. -نخیر الان نوبت توست که دنبالم بدوی. -اصلا چرا من هیچوقت نباید فرار کنم؟ و حرف هایی از این قبیل... استاد ادامه داد:همانطور که شنیدی تمام این کودکان طالب آن بودند که از دست دیگری فرار کنند. بعضی انسان نیز این گونه هستند. انها هیچگاه حاضر نیستند با شرایط موجود رو به رو شوند و دائم در تلاش هستند از حقایق و واقعیات زندگی خود فرار کنند و هرگز کاری برای بهبود زندگی خود انجام نمی دهند الا کسانی که اراده و همت بالا دارند . تو از من خواستی یکی از مهم ترین ویزگی های بد انسان را برای تو بگویم و من آن را در چند کلام خلاصه میکنم: تلاش برای فرار از زندگی در حالی که باید تلاش برای ساختن زندگی باشد .
