هم دنیارا می خواهم وهم آخرت را

💠 قصار الایات 10 🔷

🔶 مَّن کَانَ یُرِیدُ ثَوَابَ الدُّنْیَا فَعِندَ اللّهِ ثَوَابُ الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ هر کس پاداش دنیا بخواهد، [بداند] پاداش دنیا و آخرت نزد خداست سوره مبارکه نساء – آیه134

🖌 سیدمصطفی حسینی‌راد براستی که خداوند چقدر مهربان است! حتی به کسانی که تنها و تنها به «دنیا» می‌اندیشند و بدنبال منافع دنیوی و سود و زیان آن هستند و به آخرت و خداوند نیز نمی‌اندیشند، لطف دارد و به آنها یادآوری می‌کند که حتی اگر به دنبال دنیا هستید، بدانید که هم دنیا و هم آخرت نزد خداست. سؤال مهمی که در تمام طول تاریخ، ذهن انسان را مشغول کرده این است که به راستی آیا، سود و منفعت راستین انسان در کجاست؟ اگر سود و سعادت انسان، تنها در دنیا باشد که باید او تمام تلاشش را برای آباد کردن دنیا به کار گیرد، اما اگر سود او و سعادت راستینش در جایی ورای دنیا باشد دیگر نباید تنها به سود و زیان دنیوی فکر کرد. هزاران دلیل عقلی و نقلی – که اینجا جای بیانش نیست – وجود دارد که سود و زیان انسان، منحصر به دنیا نمی‌شود بلکه چون این دنیا، فانی و گذراست و از هر حیث دچار محدودیت است و نمی‌تواند قرارگاه ابدی انسان باشد، او باید به فکر جایگاه ابدی خود یعنی همان جهان «آخرت» باشد. انسان نباید برای زندگانی چند روزه خود در دنیا، زندگانی ابدی و بی‌نهایت خود در آخرت را فدا کند و این بزرگترین آزمایش آدمی است. تازه مگر خوشی‌ها و نعمتهای همین چند روزه دنیا اصلاً با نعمتهای آخرت قابل مقایسه است؟ نعمتهای دنیا در فرض برخورداری، آمیخته با درد و رنج و محنت و بیماری و اندوه است در حالی که نعمتهای آخرت چنان گواراست که در بیان نمی‌گنجد زیرا در آنجا هیچ اندوه و رنج و محنت و بیماری و دردی نیست. زیبایی است و فقط زیبایی. برخورداری است و تنها برخورداری. برخورداری از انواع نعمتهای جسمی و روحی. همنشینی با بهترین یاران و دوستان و بهترین بندگان خداوند. همنشینی با پیامبران بزرگ الهی، امامان(ع) و اولیای خدا. بهره‌مندی از تمامی نعمتهای مادی از همسر و فرزند گرفته تا باغها و بستانهایی که تمامی دنیای مادی و همه ثروت بشریت- به تصریح آیات و روایات - حتی گوشه کوچکی از یکی از باغچه‌های آن هم نمی‌شود! حالا یک سؤال مهم دیگر! راه این آخرت سرسبز و زیبا از کجا می‌گذرد؟! پاسخ این است که از دنیا! بله، باید از دنیا با تمام فریبها و نیرنگها، با تمام دردها و محنتهایش گذشت و گرفتار آن نشد تا به بتوان به سلامت به آخرت رسید. گذر از دنیا و برخورداری از امکانات و نعمتهایش ضروری است اما نباید موجب «توقف» انسان در دنیا شود. به همین دلیل است که خداوند مهربان در این آیه شریفه تأکید می‌کند که هر کسی بدنبال پاداش دنیاست، بداند دنیا و منافع و ثروتهای دنیوی، مهم نیست بلکه خداوند آخرت را برای شما پسندیده و آراسته است و کلید دنیا و آخرت، هر دو نزد خود اوست. چه بسیار انسانهای هوشمند که با درک این موضوع هم دنیای خوب و زیبایی داشته‌اند و دارند و هم آخرت آبادی! آری؛ می‌توان با خدا بود و هم دنیا داشت و هم آخرت. به راستی هر که جز این بیندیشد و عمل کند و هر که دنیا را ببیند و از آخرت غافل شود، دچار «خسران مبین» شده است.