پدرموشکی ایران (۶۸) اخلاق ورفتار

 

اخلاق و رفتار

 شاخص های دین باوری از قبل از انقلاب در ایشان بود و انقلاب باعث تبلور این شاخص ها در وجود ایشان شد،که اگر انقلاب نمی شد ما نمی توانستیم انسان هایی همچون حاج حسن را با خصوصیاتی همچون نترس بودن، عظمت و پشتکار ایشان را نمی توانستیم بشناسیم. فرق افرادی مثل حاج حسن، این است که ایشان شجاعت و اخلاص را از قبل داشتند. دین باوری و سخت گیری به خود را از قبل داشتند...

محمد رضا وکیلی

یک مدت پیش رفتم مرکزعترت فاطمی، این ها 5 هزار یتیم را سرپرستی می کنند. تا وارد شدم به من گفتند ما تا چند روز پیش نمی دانستیم یکی از حامیان چند تا از ایتام ما، حسن تهرانی مقدم است. نوعاً کارهایش این گونه بود. ایشان به خیلی ها کمک می کرد اما از کسی کمک نمی گرفت. به شدت مخلص بود. همیشه امیدوار بود، همیشه امیدواری اش محکم بود. آدم هایی که با خدا معامله می کنند، خدا سکینه ای بر قلب شان می گذارد، که یأس و نا امیدی در او راه نداشته باشد. در هیچ شرایطی لب حاج حسن را  بی ذکر و بی خنده ندیدم...

حاج محسن رفیق دوست

شهید مقدم در این دنیا به حقش رسید این دنیایی که ما گرفتاریم. یک انسان با سعادت بتواند رخت بربندد، یک افتخار بلند است.حاج حسن از انسان هایی بودند که با تمام تحولاتی که در جامعه ما اتفاق می افتاد مخصوصاً در دهه بعد از جنگ شامل این تحولات نشد، اخلاص حاج حسن مثال زدنی بود. من اخلاصی که از وی در سال 65  دیدم سال 87 همان بود. همان صبوری که آن موقع داشت در آن سال ها داشت. البته پخته ترشده بود. نگاه حاج حسن به دنیا هیچ گاه تغییر نکرد و شاید همه ما تغییرکردیم. کسانی که  نگاه شان تغییر نکرد معدود بودند. حاج حسن مقدم یک فرد آینده نگر بود و ارادت خاصی به حضرت زهرا (س) داشت و در همه کارها میگفت ما حضرت زهرا را داریم. در یک کلام دنیا ایشان را فریب نداد، در صورتی که دنیا خیلی از ما را فریب داد. حاج حسن تهرانی مقدم پایش را از محدوده هدف استراتژی که داشت بیرون نگذاشت. نه وارد حوزه های اقتصادی و نه سیاسی شد. فقط حوزه خودش را توسعه داد و همان را ادامه داد،در صورتی که خیلی از امکانات برایش فراهم بود...

عباس پورمحمدی معاون لجستیک سپاه

شهید مقدم شوخی اش به جا بود. اهل صفا، شادی، کوه،. نماز اول وقت، گذشت و اهل زیارت عاشورا و... بود. ممکن نبود کاری را آغاز کند و نامی از حضرت زهرا (س) نبرد، او در مراسم عزاداری امام حسین (ع) عزادار واقعی بود نه عزادار تشریفاتی، شهید تهرانی مقدم واقعا جز استثنائات بود. من فکر می کنم افراد با گرایش ها و روحیات مختلف وقتی با شهید تهرانی مقدم انس می گرفتند ترک شهید مقدم برایشان ممکن نبود. از ویژگی های شهید حسن مقدم این بود که برای کسی فرقی قائل نبود. در برخورد کردن همان احترامی را که برای راننده اش قائل بود برای دیگران هم بود.یقین کنید شهید تهرانی مقدم با زیر دستانش به مهربانی و عطوفت برخورد می کرد به گونه ای که همه خجل زده حاج حسن بودند اگر کاری انجام می دادند...

دکتر محمد باقر قالیباف

ایشان در کارش خیلی جدی بود وقتی که حاج حسن زیاد می خندید نشانه عصبانیتش بود، کسانی که او را خوب می شناختند این را متوجه می شدند. این انسان، اخلاق ، رفتارش و چهره اش محمدی بود. اصلاً نباید در این مورد شک کرد. کسی که یک عمر لبخند و محبت بر روی لبش باشد و به تمام معنا با تو رفاقت داشته باشد کم نیست. ما چنین انسان های کم داریم. همه کارهایش با عشق بود. هیچ کاری نبود که ایشان بخواهد انجام بدهد ولی ندهد. همه کارهای سخت جلوی چشمش راحت و شدنی بود...
ناصر شهسواری از دوستان شهید

ما یک زمین خریده ایم برای ساختن حوزه علمیه خواهران. هرکس کمکی می کرد‌. یک روز دیدم حسن آقا آمد، بدون اینکه پیغام داده باشیم، آمد یک چک 30 میلیونی داد؛ گفتم این چیست؟ گفت برای کمک به ساخت حوزه. انگار با خبر شده بود. بعد از شهادت ایشان خانم های حوزه وقتی فهمیدند آن روز کسی که آمده حسن تهرانی مقدم بوده، گریه می کردند...
آیت الله سید علی لواسانی

حاج حسن کوهی از مجموعه خصایل نیکو بود آنچه که بیش از همه واقعاً در ایشان متبلور بود آن نگاه بلند و همت عالی وسخت کوشی و ایمان به راه و یقین موفقیتش بود. شهید مقدم یک انسان واقعا مومنی بود. مومن به معنای اینکه ایمان داشت به نصرت الهی، به کمک خدا، به موفقیت در راه و به پیروزی. وقتی حرف می زد گویی این موفقیت و پیروزی را دارد مثل روز جلوی خودش می بیند و از آن حرف می زند بدون هیچ تردید و نقصی آن را شفاف می دید. می گفت ما تجربه کردیم و خدا را در همه کارها دیدیم. ما خدا را و نصرت خدا را در هر گام و هر روز دیدیم و حس کردیم و مطمئن هستیم بعد از این هم خدا  با ماست...
سردار محمد حجازی
کتاب_ذوالفقارولایت ناصرکاوه