چشمانمان رازیباکنیم ( ۴۲)باالگو بودن ازشهیدچمران
. بسم الله الرحمن الرحیم
کردستان و جبهه های جنوب بویژه سوسنگرد شاهد مجاهدتهای خستگی ناپذیر و غرورآفرین شهید والامقام دکترمصطفی چمران است .
او با خدای خویش نجوا کرد که :
تو را شکر می کنم که از پوچی ها ، ناپایداری ها ، خوشی ها و قید و بندها آزادم کردی و مرا در طوفانهای خطرناک حوادث رها ننمودی، و درغوغای حیات، در مبارزه با ظلم و کفر غرقم کردی، لذت مبارزه را به من چشاندی، مفهوم واقعی حیات را به من فهماندی…
فهمیدم که سعادت حیات در خوشی و آرامش و آسایش نیست ، بلکه در جنگ و درد و رنج و مصیبت و مبارزه با کفر و ظلم و بالاخره در شهادت است.
او در حیات دنیایی اش از نیایش به مجاهدت و شهادت رسید و چه زیبا وصیت کرد که : “… به خاطر عشق است که فداکاری می کنم. به خاطر عشق است که به دنیا با بی اعتنائی می نگرم و ابعاد دیگری را می یابم.
به خاطر عشق است که دنیا را زیبا می بینم و زیبائی را می پرستم.
به خاطر عشق است که خدا را حس می کنم، او را می پرستم و حیات و هستی خود را تقدیمش می کنم. و با آغوش باز به استقبال شهادت می روم …”
امروزکه او درمیان ما نیست بیش ازهرزمان دیگری ، انقلاب اسلامی به اندیشه های انقلابی او ،به اخلاص و فداکاری او ، به مجاهدتهای سترگ او ، به ولایت مداری او وبه حضور او در میدانهای پرمخاطره نیازدارد.
اگر او نیست انقلاب اسلامی درمسیر رویش نسل جدید نهضت امام خمینی ودرمکتب تربیتی ولی امرمسلمین ، چمرانهای زیادی را پرورش خواهدداد که همچون او ، سرباز ولایت بوده و درتحقق آرمانهای انقلاب زمینه ساز نهضت جهانی مهدوی باشند
