چشمانمان رازیبا کنیم بادیدن زیبایی ها(۳۴) با الگو گرفتن ازشهیدچمران
بسم الله الرحمن الرحیم
ممانعت امام خمینی (ره) از بازگشت شهید چمران به لبنان
اولین آشنایی من با شهید چمران در مصر بود. او به همراه برخی از کادرهای انقلاب ایران در سال 1970 در یک دوره آموزشی در این کشور حضور داشتند. او بعد از آن به لبنان آمد و مدیریت هنرستان جبل عامل، در برج شمالی واقع در شهر صور را به عهده گرفت.
در آن زمان من ناظم مدرسه بودم. در این دوره ما هر دو به نفع انقلاب فلسطین (فتح) فعالیت میک‌ردیم.
در این شرایط امام موسی صدر برای تأسیس یک جنبش دینی ملی (عقیدتی) می اندیشید و آماده سازی جنبش دینی ملی (عقیدتی) می اندیشید و آماده سازی می کرد تا به خواسته های محرومین در داخل و گردان های مقاومت لبنانی «امل » (برای دفاع از لبنان در مقابل دشمن اسرائیلی و نیز کمک به مقاومت فلسطین) جامه عمل بپوشاند. در زمان تأسیس جنبش، من و شهید چمران جزو اولین گروهی بودیم که سوگند تأسیس را ادا کردیم و شهید چمران مسئولیت سازمان مرکزی را به عهده گرفت و من مسئول نظامی شدم.
من و چمران همانند دوقلوها از یکدیگر جدا نمی شدیم. من مورد اعتماد مطلق چمران بودم و این دوستی و همراهی با کیدیگر را تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1979 ادامه دادیم. در این سال ایشان به همراه یک هیئتی از جنبش امل و مجلس اعلای شیعیان لبنان برای تبریک این پیروزی به امام خمینی و رهبری انقلاب به ایران سفر کردند. امام خمینی (قدس سره) در آن زمان خطاب به هیئت گفته بودند که گرانبهاترین هدیه ای که شما برای ما و انقلاب به ارمغان آورده اید، دکتر (شهید) چمران است و پس از آن به ایشان اجازه ندادند که به لبنان بازگردد./ راوی: «عادل عون» مسئول دفتر جنبش «اَمَل» در تهران
