بسم الله الرحمن الرحیم
روزهای آخر اسارتمان بود در یکی از اتاق‌های اردوگاه تکریت مشکلی پیش آمد اتاق شلوغ شد نگهبان عراقی سررسید و حاج آقا ابوترابی را صدا زد حاجی جلو آمد و به او سلام کرد نگهبان داد و فریاد کرد و شلوغی را تفصیر ایشان دانست و سیلی محکمی به صورتش زد
بسم الله الرحمن الرحیم
در آخرین روزهای که حاج آقا ابوترابی پیش ما بود مدت‌ها می خواستم از او سوالی را بپرسم نزد او رفتم و گفتم حاج آقا بچه‌ها برای مشکلاتشان پیش شما می آیند مشکلات بچه ها یک طرف اذیت و آزار بعثی ها هم طرف دیگر خودتان هم مشکلاتی دارید من می خواهم بدانم شما چگونه همه این ها را تحمل می کنید و خم به ابرو نمی آورید احساس کردم حاج آقا از سوالم جا خورد سرش را پایین انداخت و چیزی نگفت دوباره سوالم را از او پرسیدم گفت آقا جون دوباره پرسیدم اصرار مرا که دید گفت حسین آقا دو رکعت نماز و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها کوه مشکلات را مثل موم نرم می‌کند و از آن به بعد تاکنون هر وقت مشکلی برایم پیش می آید به یاد حرف حاج آقا می‌افتم و دو رکعت نماز توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها می خوانم
حسین اصلاحی
بسم الله الرحمن الرحیم
آقا ابوترابی برای تسکین دل اسرا و تقویت روحیه مقاومت در آنان مستمر مصائب اسارت حضرت زینب سلام الله علیها و امام سجاد علیه السلام را بیان می‌کردند اسرا با شنیدن مصائب با این دو بزرگوار احساس همدردی و گریه می‌کردند آنچنان این بیان مقاومت حضرت زینب سلام الله علیها و امام سجاد علیه السلام در دل شان می نشست که حتی آنهایی که به دلیل سختی های خاص اسارت و مشکلات آنها کم آورده و به اصطلاح بریده بودند و توان ادامه اسارت را نداشتند تصمیم خود را عوض می‌کردند و می‌گفتند اگر این اسارت بیست سال طول بکشد ما همچنان مقاومت خواهیم کرد حاج آقا به بچه ها می گفتند
مقاومت کنید که آزادی ما در گروی زنده ماندن ماست
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از بچه ها مسئول برطرف کردن مشکل جریان آبی بود که از بیرون اردوگاه به داخل می آمد مدتی بود این مشکل ایجاد شده بود
این برادر بجای برطرف کردن مشکل به سراغ کبوترهایی می رفت که در محوطه پشت آسایشگاه جمع می شدند
بسم الله الرحمن الرحیم
شوخی های حاج آقا ابوترابی در دوران اسارت به بچه ها نشاط خاصی می داد و موجب می شد بچه‌ها برای لحظاتی سختی‌های اسارت را به فراموشی بسپارند مثلاً یک روز حاج آقا به یکی از بچه ها گفته بود داخل سیگار من گوگرد کبریت بریزد
بسم الله الرحمن الرحیم
حاج آقا ابوترابی با شوخی های خوشمزه و سالم خود و بچه ها را شاد می کرد مثلاً یک روز به یکی از بچه های آزاده به نام دایی حمید می‌گفت لطفاً برو خمپاره ۱۲۰ را صدا بزن بیاید
بسم الله الرحمن الرحیم
حاج آقا ابوترابی به افرادی که با شوخ طبعی و لطیفه های خود بچه ها را شاد و با نشاط می کردند بسیار علاقه‌مند بود و آنها را به با نشاط کردن و شاد نگه داشتن اسرا تشویق می نمود
بسم الله الرحمن الرحیم
شخصی در اردوگاه مدعی بود که در شنا رفتن نظیر ندارد یک بار به حاج آقا ابوترابی گفت شما باید با من مسابقه بدهید حاج آقا قبول نکرد او تصور می‌کرد حاج آقا چون می ترسد که از او شکست بخورد و نزد بچه ها سر افکنده شود لذا پیشنهادش را نمی‌پذیرد و همین دلیل بر خواسته خود اصرار می‌کرد
بسم الله الرحمن الرحیم
حاج آقا ابوترابی گاهی اوقات برای شاد کردن اسرای نوجوان یا پیر مردها خود را با آنها نزدیک می‌کرد و با زبان نوجوانی یا پیرمردی با آنها هم سخن می‌شد و با آنها شوخی می‌کرد و به آنها روحیه می‌داد آنها هم که مهربانی و محبت حاجی را می‌دیدند
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از شیوه های مدیریتی حاج آقا ابوترابی در اسارت هدیه دادن به کسانی بود که برای دیگران زحمت
بیشتری می کشیدند و با این کار آنها را تشویق می‌کرد این هدیه ها زیرپیراهن کفش جوراب و مانند اینها
بود شبی مرا صدا کرد و گفت چون شما زحمت زیادی می کشید می خواهم به شما یک هدیه بدهم من از
