چشمانمان رازیباکنیم (۲۲)همرزمان دکتر چمران
بسم الله الرحمن الرحیم
همرزمان دکترچمران
1-او همه جا بود. حضورش دلگرمی بود برای بچهها. من پس از گذراندن دورههای چریکی در لبنان یک بار او را در جبهه دیدم که از ناحیه پا مجروح شده بود. پس از درمان و پانسمان اولیه با وجود اینکه نیاز به استراحت هم داشت از جایش بلند شد و به طرف خط مقدم رفت. با تمام قوا هم رفت. حضورش در کنار بچهها در خط مقدم هم نقطه اتصال و قوتی بود. نجواهایش را که میخوانم دلم آسمانی میشود